سلامت

اتومایکوزیس عفونت قارچی در گوش خارجی است. عفونت قارچی گوش باعث التهاب، خشکی پوست و ترشحات بدبو در مجرای گوش می شود. معمولا افرادی که در آب و هوای گرم زندگی کرده و و یا در ورزش های آبی شرکت می کنند بیشتر می توانند برای ابتلا به این نوع عفونت گوش مستعد باشند. عفونت قارچی در گوش، اغلب به راحتی با داروهای موضعی ضد قارچ درمان می شود. در این مقاله، ما با جزئیات بیشتری به این عفونت و موارد مربوط به آن، از جمله علل، علائم، درمان و پیشگیری آن می پردازیم.

دلایل عفونت قارچی در گوش خارجی چه می تواند باشد؟

انواع مختلفی از قارچ وجود دارد که می تواند باعث عفونت قارچی گوش شود، اما معمولا این عفونت ها به دلیل قارچ های گونه های آسپرژیلوس و یا در برخی موارد کاندیدا ها اتفاق می افتند. اگرچه همه افراد هر روز در محیط های مختلف با انواع قارچ ها در تماس هستند اما در اکثر مواقع، قارچ های موجود مشکلی ایجاد نمی کنند. با این حال، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، در صورت تماس با قارچ ها، راحت تر از دیگران می توانند مبتلا به عفونت شوند. همچنین، افرادی که در آب و هوای گرم و یا گرمسیری زندگی می کنند، بیشتر دچار اتومایکوزیس می شوند، زیرا قارچ ها در مکان های گرم و مرطوب بهتر رشد می کنند.

سایر دلایل و عوامل خطرناک

سایر عواملی که می توانند سبب این عفونت شوند، عبارتند از:

• زخم شدن گوش در اثر استفاده از سمعک یا گوش پاک کن
• بیماری های مزمن پوستی مانند اگزما
• بیماری دیابت
• شرکت در ورزش های آبی، از جمله شنا یا موج سواری
• فقدان موم گوش، که رشد باکتریایی یا قارچی را سرکوب می کند.

زخم شدن گوش در اثر استفاده از سمعک یا گوش پاک کن

هرچیزی که منجر به زخم شدن گوش شود احتمال ابتلا به عفونت قارچی را بالا می برد یکی از عوارض استفاده از گوش پاک کن و سمعک زخم شدن گوش است. بنابراین بهتر است هنگام استفاده از آن ها بسیار مراقب بود.

اگزمای گوش

اگزمای گوش

شاید در مورد اگزما در پوست دست یا صورت چیزهایی شنیده باشید اما ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید که به طور دقیق اگزمای گوش چیست؟ افراد مبتلا به اگزمای گوش ممکن است متوجه خشکی و پوسته پوسته شدن در گوش یا اطراف گوش خود شوند. این علامت ممکن است پس از تماس با عوامل محرک خاصی مانند محصولات زیبایی یا جواهرات فلزی ایجاد شود. اگزمای گوش می تواند منجر به ایجاد عفونت قارچی در گوش خارجی شود. با استفاده از طیف وسیعی از روش های درمانی و پیشگیری، می توان علائم اگزمای گوش را کاهش داد. اگزمای گوش گاهی اوقات نیز می تواند بدون هیچ محرک مشخصی ایجاد شود.

بیماری دیابت

افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر بالاتری نسبت به انواع عفونت از جمله عفونت قارچی در گوش خارجی هستند، این موضوع ناشی از تغییر مکانیسم های دفاعی در بدن آن ها است که شامل اثر هیپرگلیسمی، اثر نوروپاتی، اختلال در پرفیوژن و تأخیر در زخم است.

علائم عفونت در گوش خارجی

علائم عفونت در گوش خارجی

از مهم ترین علائم عفونت گوش یا اوتومایکوزیس می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کاهش شنوایی
• احساس پر بودن گوش
• قرمزی گوش خارجی
• خارش، (تفاوت شایع عفونت های قارچی نسبت به باکتری ها خارش است.)
• درد
• التهاب یا تورم
• پوسته پوسته شدن
• احساس زنگ زدن گوش
• ایجاد ترشحات گوش، که می تواند سفید، زرد، خاکستری، سیاه یا سبز باشد.

این علائم به طور معمول در یک گوش رخ می دهد ، اما ممکن است هر دو گوش به طور همزمان تحت تأثیر قرار گیرند.

تشخیص بیماری

علائم اتومایکوزیس یا عفونت قارچی گوش را باید همیشه توسط پزشک ارزیابی کرد تا بتوان تشخیص و درمان صحیحی برای آن انجام داد. پزشک شرح حال کاملی را برای تعیین وجود فاکتورهای خطرناک در مورد فرد، تهیه می کند. آنها معاینه فیزیکی را انجام می دهند تا به داخل مجرای و پرده گوش نگاه کنند. پزشک همچنین ممکن است نمونه ای از مایعات گوش را برداشته و آنها را زیر میکروسکوپ نگاه کند. این کار به او کمک می کند که تشخیص دهد که عفونت از نوع قارچی است یا باکتریایی. همان طور که مشخص است تشخیص درست بیماری می تواند منجر به درمان مناسب و به موقع شود. گاهی ممکن است عفونت گوش ناشی از عفونت گوش میانی باشد که در برخی علایم با هم مشترک هستند اما باید توجه کرد که این نوع عفونت از نوع باکتریایی یا ویروسی است و با عفونت در گوش خارجی متفاوت است.

چگونه عفونت قارچی در گوش خارجی را درمان کنیم؟

چگونه عفونت قارچی در گوش خارجی را درمان کنیم؟

به محض تشخیص عفونت قارچی گوش، پزشک درمان صحیح را تجویز می کند. درمان می تواند شامل قطره گوش، کرم موضعی یا داروهای خوراکی باشد. پزشک معمولا برای درمان مراحل زیر را طی می کند:

تمیز کردن گوش خارجی

در مرحله اول، پزشک معمولاً باید گوش را تمیز کند. آن ها ممکن است برای این کار از یک ابزار مکش استفاده کنند. با تمیز کردن گوش، تجمع مواد از بین رفته و باعث می شود دارو بتواند موثرتر عمل کند. در مرحله بعدی، گوش تا حد ممکن خشک می شود تا از رشد بیشتر قارچ جلوگیری شود. توجه داشته باشید که فرد نباید سعی کند گوش های خود را با پنبه یا چیزهای دیگر تمیز کند، زیرا این امر می تواند وضعیت را بدتر کند.

استفاده از قطره گوش

استفاده از قطره گوش

برای درمان عفونت قارچی گوش، پزشک ممکن است قطره های گوش را که حاوی ماده ضد قارچی هستند تجویز کند. قطره های گوشی می توانند به درمان عفونت کمک کرده و از بروز مجدد آن جلوگیری کنند. تحقیقات ثابت کرده است که قطره های گوشی حاوی 1 درصد کلوتریمازول میزان بالایی از درمان و پیشگیری از عود را نشان می دهد. قطره های گوشی هم چنین ممکن است حاوی سایر مواد شیمیایی مثل اکونازول، میکونازول یا آمفوتریسین B نیز باشند.

داروهای موضعی

داروهای ضد قارچ همچنین ممکن است به صورت کرم موضعی باشد که روی گوش خارجی مالیده می شود. داروهای موضعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استات آلومینیوم
• اسید سالیسیلیک
• آب اکسیژنه

این داروها نیز می توانند به درمان قارچ کمک کرده و یا پوسته تشکیل شده روی گوش را نرم تر کنند تا داروها به صورت موثرتری بتوانند نفوذ کنند و درمان را انجام دهند.

داروهای خوراکی

داروهای خوراکی

داروهای خوراکی مورد استفاده در عفونت قارچی گوش، شامل ایتراکونازول یا ووریکونازول هستند که معمولاً برای عفونت های شدیدتر یا عفونت هایی که مصرف دارو های موضعی دشوار است می توانند مورد استفاده قرار بگیرند. از طرف دیگر در برخی موارد گونه های قارچ در برابر قطره های گوشی مقاوم هستند که در این حالت نیز بهتر است از درمان های خوراکی استفاده کرد. البته باید توجه کرد که دارو های ضد قارچ خوراکی می تواند برای افرادی که بیماری های کبدی دارند مشکل ساز شود. برای تسکین درد های جزئی گوش نیز می توان از مسکن های بدون نسخه، مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کرد.

درمانهای خانگی عفونت قارچی در گوش خارجی

چندین داروی خانگی ممکن است به درمان اتومایکوزیس کمک کند، اما قبل از امتحان آن ها بهتر است با یک پزشک مشورت کنید. دارو های بدون نسخه که حاوی کاربامید پراکسید هستند می توانند موم گوش شما را تمیز کنند. گزینه دیگر استفاده از محلولی تشکیل شده از مقدار های مساوی سرکه سفید و الکل است.

عوارض عفونت قارچی در گوش خارجی

عوارض عفونت قارچی در گوش خارجی

در صورتی که عفونت قارچی گوش به طور کامل درمان نشود و یا این که بیمار به درمان پاسخ ندهد، اتومایکوزیس می تواند به یک بیماری مزمن تبدیل شود. از طرف دیگر اگر فرد به طور مداوم در معرض عوامل بیماری زا مثل آب های آلوده حاوی قارچ قرار بگیرد نیز می تواند سبب ادامه دار شدن این بیماری در فرد شود. التهاب و عفونت گوش خارجی در صورتی که ادامه پیدا کند ممکن است فراتر از گوش خارجی پیش روی کرده و حتی منجر به پارگی در پرده گوش شود. هم چنین در موارد حادتر ممکن است به گوش داخلی یا جمجمه سرایت کند. این نوع عفونت های پیشرفته معمولاً به درمان های قوی تر و یا حتی جراحی نیاز دارند. عوارض جدی این بیماری معمولا بیشتر در افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف یا دیابت هستند رخ می دهد.

جلوگیری از ایجاد عفونت قارچی در گوش خارجی

موارد زیادی وجود دارند که با رعایت آن ها می توان از ابتلا به اتومایکوزیس تا حد زیادی پیشگیری کرد، از جمله:

• موم موجود در گوش مقداری خاصیت ضد قارچی طبیعی دارد بنابراین بهتر است تلاش نکنید تا به طور کامل موم گوش خود را تمیز کنید.
• بعد از شنا و استحمام گوش های خود را به طور کامل خشک کنید.
• هنگام شنا از گوش گیر یا کلاه شنا استفاده کنید تا مانع ورود آب به گوش ها شوید.
• اجتناب از خاراندن گوش زیرا ممکن است به پوست آسیب برساند و حمله قارچ را آسان تر کند.
• از قرار دادن گوش پاک کن در گوش اجتناب کنید.
• ممکن است بخواهید از گرمای خشک مانند سشوار برای از بین بردن رطوبت گوش استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که از کمترین تنظیمات استفاده کرده و از قرار دادن سشوار خیلی نزدیک به گوش خودداری کنید.

کلام آخر

به طور کلی، اتومایکوزیس خطر زیادی ندارد و به راحتی با داروهای ضد قارچی درمان می شود. اما بهتر است تا حد امکان با رعایت موارد گفته شده از ابتلا به آن و یا ادامه دار شدن آن جلوگیری کرد.

منبع: https://bit.ly/3nLAn7b

- سندرم گوش قرمز: این عارضه بیماری نادری است که باعث قرمزی و سوزش بیرون گوش می‌شود. این مشکل ممکن است برای چند ثانیه یا حتی چندین ساعت ادامه داشته باشد. علت سندرم گوش قرمز مشخص نیست اما در افراد جوان با میگرن مرتبط است.

- سوزش پوستی: قرمزی و سوزش عوامل شایع قرمزی گوش هستند. افزایش جریان خون در این قسمت به قرمز شدن ناگهانی گوش منجر می‌شود. همچنین سوزش می‌تواند در نتیجه واکنش‌های احساسی از قبیل عصبانیت یا خجالت بوجود آید.

این سوزش همچنین می‌تواند بر اثر تغییر سریع در دما، مصرف مواد الکلی و تغییرات هورمونی بروز کند.

- آفتاب سوختگی: آفتاب سوختگی هم ممکن است به قرمز شدن گوش‌ها منجر شود.

- عفونت پوستی: یکی دیگر از دلایل قرمزی گوش عفونت پوست است. عفونت‌های پوستی معمولا از باکتری بوجود می‌آیند که از طریق بریدگی، گزیدگی و خشکی پوست به بدن نفوذ پیدا می‌کند.

عفونت‌های پوستی باکتریایی که موجب قرمزی پوست می‌شوند ممکن است ورم گوش‌ها را به همراه داشته باشند. از دیگر علائم عفونت شامل خستگی، تب و لرز است.

- درماتیت سبورئیک: این عارضه از جمله بیماری‌های پوستی شایع است که موجب قرمزی گوش می‌شود. علت این بیماری مشخص نیست هر چند تصور می‌شود درماتیت سبورئیک با ژنتیک و تعامل سیستم ایمنی با ارگانیسم‌های موجود روی پوست مرتبط است.

- پلی کندریت: این بیماری نادر موجب قرمزی و التهاب غضروف‌ها در تمام نقاط بدن می‌شود. گوش‌ها بیشتر دچار پلی کندریت می‌شوند هرچند دیگر قسمت‌های بدن از قبیل بینی، چشم، مجرای تنفسی و مفاصل هم درگیر می‌شوند.

علت دقیق پلی کندریت مشخص نیست اما محققان معتقدند این بیماری به دلیل عارضه‌ای خود ایمنی است. علاوه بر قرمزی گوش دیگر علائم این بیماری شامل ورم، درد، مشکلات تعادلی و نارسایی شنوایی می‌شود.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، درمان قرمزی گوش به علت بروز آن بستگی دارد. در برخی موارد رفع آن نیازی به درمان ندارد هرچند در موارد جدی‌تر از قبیل عفونت‌ پوستی مصرف آنتی بیوتیک و درمان‌های دیگر تجویز می‌شود.

درمان پلی کندریت هم اغلب شامل محدود کردن علائم برای جلوگیری از آسیب دیدن غضروف‌هاست. همچنین داروهای سیستم ایمنی و کورتیکواستروئید برای کاهش عود کردن علائم بیماری تجویز می‌شود. درمان‌های متعددی برای مقابله با سندرم گوش قرمز توصیه می‌شود اما در حال حاضر درمان استانداردی وجود ندارد. در برخی از افراد داروهای غیر التهابی ضد استروئیدی مفید هستند.

بسیاری از افرادی که از کم شنوایی رنج می برند ممکن است از سمعک استفاده نکنند. این موضوع سبب می شود تا کم شنوایی آن ها بر زندگی روزمره شان تاثیرات منفی زیادی داشته باشد و ضمن کاهش اعتماد به نفس، مشکلات شدید دیگری نیز برای آن ها ایجاد کند. در این مطلب قصد داریم تا با هم به بررسی برخی از عوارض استفاده نکردن از سمعک که می تواند شامل تشدید مشکلات گفتاری، کاهش عملکردهای شناختی، مشکلات حافظه، افسردگی، کاهش درآمد، بهره وری کمتر و کاهش فرصت های شغلی باشد، بپردازیم.

چرا افراد کم شنوا در برابر استفاده از سمعک مقاومت می کنند؟

همان طور که می دانیم، متداول ترین راه حل درمانی برای برطرف کردن مشکلات مربوط به کم شنوایی، استفاده از سمعک مناسب است. اما بسیاری از افراد ممکن است در برابر استفاده از سمعک، مقاومت از خود نشان دهند و دلیل آن ممکن است این باشد که هنوز به طور کامل مطمئن نباشند که آیا سمعک به شنوایی کمک می کند و یا ترجیح بدهند راه حل های دیگری مثل افزایش صدا ها را برای برطرف کردن کم شنوایی خود امتحان کنند. دلایل دیگر آن می تواند به مسائل مربوط به دید جامعه در مورد استفاده از سمعک و یا هزینه های آن باشد. غافل از این که در بسیاری از موارد عدم استفاده از سمعک می تواند مشکلات بیشتری برای آن ها به وجود بیاورد.

اگر از سمعک استفاده نکنم آیا شنوایی من بدتر خواهد شد؟

اگر از سمعک استفاده نکنم آیا شنوایی من بدتر خواهد شد؟

اولین سوالی که ممکن است برای افراد دارای مشکلات کم شنوایی در رابطه با استفاده از سمعک پیش بیاید این است که آیا یکی از عوارض استفاده نکردن از سمعک می تواند کاهش بیشتر و شدیدتر شنوایی آن ها باشد؟ شاید جالب باشد که بدانیم حتی در صورتی که استفاده از سمعک به صورت مرتب و همیشگی انجام شود باز هم ممکن است افت شنوایی ادامه دار باشد و یا به عبارت دیگر، عدم استفاده از سمعک به معنای این نیست که قدرت شنوایی شما لزوما بدتر شود. چیزی که مهم تر است این است که این عدم استفاده، روی توانایی های پراهمیت دیگری مثل گفتار می تواند تاثیرگذار باشد.

آشنایی پایه ای با کاهش شنوایی

بنابراین بهتر است ابتدا به یکی از مهم ترین عوارض استفاده نکردن از سمعک که تاثیر منفی بر گفتار است بپردازیم. کاهش شنوایی به معنای از دست دادن صداهای خاص است. مشکل از دست دادن برخی از صداها این است که عصب شنوایی در مغز شما در برابر آن ها تحریک کافی را ندارد. در واقع، برای این که اعصاب به صورت بهینه کار کنند، به تحریک نیاز دارند. وقتی عصبی از کار می افتد، فعالیت کمتری در مجموعه شنوایی وجود دارد که صداهایی را که می شنویم پردازش می کند. در اینجا اهمیت کاربرد سمعک برای افراد کم شنوا مطرح می شود

روند تاثیر شنوایی بر بهبود گفتار

روند تاثیر شنوایی بر بهبود گفتار

درست همانطور که شما برای سالم نگه داشتن بدن خود به ورزش نیاز دارید، گوش های شما نیز به طور مداوم باید صداها را بشنوند و آن ها را تشخیص دهند تا عملکرد خود را بهتر و بهتر کنند. اتفاقی که وقتی کاهش شنوایی خود را بدون معالجه رها می کنید می افتد این است که حتی اگر قادر به شنیدن گفتار باشید، نمی توانید آن را درک کرده و یا تشخیص دهید زیرا عصب به خوبی کار نمی کند. با این حال، هنگامی که از سمعک استفاده می کنید، مغز شما تحریک کافی را برای ادامه عملکرد مناسب دریافت می کند. بنابراین، هرچه بیشتر برای استفاده از سمعک تعلل کنید، تحریک مغز و اعصاب شنوایی شما کمتر شده و در تشخیص گفتار بدتر می شوید. وقتی عصب شما تحت تأثیر قرار گرفت، دیگر نمی توانید این آسیب را جبران کنید و این از عوارض استفاده نکردن از سمعک است.

تاثیرات عاطفی و احساسی ناشی از عدم استفاده از سمعک

در طی چندین مطالعه، تاثیرات عاطفی و احساسی که به نوعی عوارض استفاده نکردن از سمعک محسوب می شوند بررسی شده است که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• تحریک پذیری، منفی گرایی و عصبانیت
• خستگی، تنش، استرس و افسردگی
• اجتناب یا کناره گیری از موقعیت های اجتماعی
• طرد اجتماعی و تنهایی
• کاهش هوشیاری و افزایش خطر برای ایمنی شخصی

وقتی کم شنوایی دارید، ممکن است در یک مکالمه در یک گروه به سختی مکالمه را دنبال کنید. به دلیل این مشکل، به احتمال زیاد از دید و بازدید با دوستان و خانواده خود کناره گیری می کنید که با گذشت زمان منجر به افسردگی و اضطراب می شود. علاوه بر این احتمال حضور در یک جلسه کاری یا یک اجتماع بزرگ، جایی که مکالمات متعددی در آن اتفاق می افتد، می تواند احساس اضطراب در شما ایجاد کند.

کاهش عملکردهای شناختی

کاهش عملکرد های شناختی

علاوه بر تأثیرات بر سلامت احساسی، از دیگر عوارض استفاده نکردن از سمعک می توان به عملکردهای شناختی نیز اشاره کرد. وقتی توانایی شنیدن شما کاهش می یابد، مغز تحریک کمتری نسبت به حالت معمول دریافت می کند، زیرا برای شناسایی اصوات و تفاوت های ظریف مختلف کار نمی کند. با گذشت زمان، این عدم ورزش برای مغز شما می تواند منجر به از دست دادن حافظه یا حتی زوال عقل شود. به مغز خود به همان روشی که در مورد بدن خود فکر می کنید، فکر کنید. تنها در صورتی که عضلات مختلف بدن خود را تمرین دهید، آن ها قادر خواهند بود توانایی و سلامتی خود را حفظ کنند. به همین ترتیب استفاده نکردن از سمعک برای افرادی که دارای افت شنوایی هستند می تواند روی مغز تاثیر گذاشته و بخشی از آن را که مسئول انتقال صدا است ضعیف تر کند.

کاهش حافظه

تحقیقات تأیید کرده است که کاهش حافظه می تواند یکی از عوارض استفاده نکردن از سمعک باشد. برای درک اینکه چرا عملکرد شنوایی بر حافظه تأثیر می گذارد، بررسی تأثیر کلی کاهش شنوایی بر روی فرد اهمیت دارد که در ادامه به بررسی موارد مهم آن پرداخته می شود.

نیاز به تمرکز

نیاز به تمرکز

هنگامی که فردی دچار کم شنوایی است، باید خیلی بیشتر تمرکز کند تا صداها را تشخیص دهد. به عنوان مثال اگر با کسی مکالمه دارد، تمرکز وی در جهت رمزگشایی از صحبت های شخص و تلاش برای درک آن است. این بدان معناست که مغز کمتر در حفظ اطلاعات متمرکز است. با توجه به افزایش تمرکز مورد نیاز برای دنبال کردن مکالمه، مغز اطلاعات را ذخیره نمی کند و بیش تر از آن که مطالب را حفظ کند، مشغول گوش دادن و تفسیر اصوات است. به این ترتیب اگر او تلاش کند که جزئیات مکالمه را به یاد بیاورد متوجه خواهد شد که اطلاعات زیادی موجود نیست و قادر به یادآوری آنچه شنیده است نیست. به همین دلیل، داده های مورد نیاز برای عملکرد یادآوری را در مغز برای کار موثر نخواهد داشت.

افزایش انزوا

کاهش شنوایی درمان نشده اغلب منجر به تنهایی و گوشه گیری می شود. هنگامی که منزوی هستید، مغز شما در معرض محرک های کمتری قرار می گیرد. در نتیجه، نیازی به سختی کار نیست و کمتر فعال می شود. این می تواند منجر به تغییرات ساختاری شود و حتی باعث کوچک شدن مغز شود. انزوا و گوشه گیری به این معنی است که عملکرد حافظه شما هر چند وقت یک بار انجام می شود و این باعث کاهش ظرفیت آن می شود. طبیعتاً این تأثیر منفی بر عملکرد مغز دارد و وقتی زمان یادآوری اطلاعات فرا می رسد، کاهش عملکرد حافظه موجب می شود که به خاطر سپردن موارد برای شما دشوارتر باشد.

اضطراب و افسردگی

اضطراب و افسردگی

اگر کاهش شنوایی به طور موثر درمان نشود، می تواند خطر ایجاد مشکلات روحی و روانی را افزایش دهد. بسیاری از افراد دریافته اند که کاهش شنوایی بر سلامت روان آنها تأثیر منفی دارد، به طوری که تعداد قابل توجهی از افراد دچار افزایش اضطراب و افسردگی می شوند. مطالعات در مورد افسردگی نشان داده است که می تواند نحوه عملکرد مغز را تغییر دهد. هنگامی که افسردگی حافظه را تحت تأثیر قرار می دهد، به این معنی است که شما قادر نیستید اطلاعات مورد نیاز خود را حفظ کرده و به خاطر بیاورید.

شناسایی از دست دادن حافظه مربوط به شنوایی

اگر دچار کاهش حافظه شده اید، مهم است که با یک پزشک متخصص مشورت کنید. یک تست شنوایی ساده می تواند عملکرد شنوایی شما را ارزیابی کند و تشخیص دهد که آیا شما از کم شنوایی رنج می برید یا خیر. حتی کاهش شنوایی نسبتاً خفیف نیز ممکن است مشکلات حافظه ای ایجاد کند بدون آن که خود فرد از کم شنوایی خود آگاه باشد. در حقیقت، ممکن است قبل از اطلاع از کاهش عملکرد شنوایی، متوجه کاهش حافظه خود شوید. پس از تشخیص کم شنوایی، با کسب اطلاعات بیشتر در مورد راهنمای خرید سمعک می توانید سمعکی مناسب تهیه کنید.

مزایای استفاده از سمعک

مزایای استفاده از سمعک

درمان کم شنوایی اولین قدم برای داشتن زندگی سالم تر و شادتر است. استفاده از سمعک های مناسب می تواند زندگی شما را غنی کند و درهای زیادی را که ممکن است در طول سالها برای شما بسته شده باشد، دوباره باز کند. هنگام خرید سمعک بهتر است بسیار بررسی کرده و حتی الامکان برندهای معتبری مثل سمعک اتیکن، ویدکس و غیره را در نظر داشته باشید.
از دیگر مزایای درمان افت شنوایی با سمعک می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• احساس امنیت در تردد های شهری
• شرکت در مهمانی ها و دورهمی ها در محیط های پر سر و صدا
• لذت بردن و درک مکالمه ها

چگونه می توان کمک گرفت؟

کاهش شنوایی مربوط به سن خاصی نیست و می تواند همه را تحت تأثیر قرار دهد، از نوزادان گرفته تا بزرگسالان و افراد مسن. بهترین راه برای دانستن چگونگی کمک گرفتن، تعیین وقت ملاقات با متخصص شنوایی است. او می تواند در تعیین نوع و میزان کاهش شنوایی شما به شما کمک کرده و برندهای سمعک که معتبر بوده و کارایی بالایی دارند را به شما معرفی کند. به این ترتیب شما می توانید زندگی شادتر و رضایت مندانه تری را تجربه کنید. اگر فکر می کنید شما یا یکی از عزیزانتان از کم شنوایی رنج می برید، روز دیگری را به تأخیر نیندازید. به یک مرکز تخصصی شنوایی معتبر مثل کلینیک سمعک قلهک مراجعه کنید و اولین قدم را به سمت دنیایی با شنوایی بهتر بردارید.

منبع: آیا استفاده نکردن از سمعک عوارض دارد؟

یکی از حواس پنجگانه ما شنوایی است که شاید بعد از بینایی مهم ترین حسی باشد که انسان به آن نیاز دارد.

آسیب به حس شنوایی تغییرات زیادی در زندگی فرد ایجاد می کند به خصوص اگر این آسیب در دوران کودکی باشد باعث اختلال شناختی و یادگیری خواهدشد.

بعضی از آسیب ها قابل جبران نیستند یعنی با دارو یا اعمال جراحی اصلاح نمی شوند. استفاده از سمعک تنها راه جبران افت  شنوایی است.

محققان برای برگرداندن شنوایی فرد دستگاهی به نام سمعک را اختراع کرده اند که توانسته کیفیت زندگی بیماران با کاهش شنوایی را ارتقا دهد.

این وسایل روز به روز در حال نوشدن و پیشرفت هستند. قبل از اینکه به انواع سمعک  نقش آنها بپردازیم بهتر است کمی درباره فرآیند شنیدن صوت با گوش ها بدانیم.

گوش انسان به طور عادی صداها را از طریق قسمت خارجی هر دو گوش جمع آوری می کند و از طریق گوش میانی تجزیه و تحلیل و تشدید می شود.

افزایش صدا با ورود به گوش داخلی به امواج عصبی تبدیل شده و از آنجا به مغز منتقل و شنیده می شود.

آستانه های شنوایی افراد چگونه است؟

اگر در هرکدام از این قسمت ها مشکلی وجود داشته باشد فرد دچار کم شنوایی خواهدشد. بخش خارجی و میانی گوش همان طور که اشاره شد، نقش تشدید صدا را بر عهده دارند.

اگر این بخش دچار آسیب شود بیمار دچار کاهش شنوایی در حد 50 دسی بل خواهدشد.

آستانه شنوایی طبیعی بین 20- 0 دسی بل است.

از 20 دسی بل به بعد بیمار دچار کاهش شنوایی خواهدشد.

از 50-20 دسی بل کاهش شنوایی متوسط، از 70-50 دسی بل کاهش شنوایی شدید و از 70 به بالا کاهش شنوایی عمیق است.

آسیب به قسمت خارجی گوش حداکثر کاهش شنوایی ای که ایجاد می کند در حد متوسط تا خفیف است.

هرچه کاهش شنوایی شدیدتر باشد به معنای این است که قسمت های داخلی تر گوش آسیب دیده اند.

ارادی که در تجزیه و تحلیل اطلاعات شنوایی در قسمت مرکزی گوش اختلال دارند با تشدید صدا، شنوایی شان تغییری نمی کند.

اگر بخواهیم اختلالاتی که در ساختار گوش به وجود آمده و باعث کاهش شنوایی شده را تصحیح کنیم باید از وسایل کمک شنوایی کمک بگیریم همان وسایلی که مردم آنها را به نام سمعک می شناسند.

تقسیم بندی سمعک:

در تقسیم بندی سمعک از نظر ظاهری به اندازه و ظاهر زیبای سمعک و نامرئی بودن آن از دید بیشتر توجه می شود.

سمعک های قدیمی بزرگ و به دستگاهی متصل بودند که بیمار آن را داخل جیبش نگهداری می کرد.

با پیشرفت تکنولوژی سمعک ها جمع و جورتر و به سمعک های پشت گوشی و داخل گوشی و کاملا داخل گوشی رده بندی شدند.

کنار این سمعک ها به 2 تکنولوژی جدیدتر هم اشاره می کنیم؛ تکنولوژی اول سمعک های قابل کاشت است. اصطلاحا به این سمعک ها ایمپلنته گفته می شود.

نوع دوم سمعک های لنزی است که تکنولوژی بسیار جدیدی است. در نوع دیگر تقسیم بندی سمعک نیز به تکنولوژی و مکانیسم تبدیل صدایی که سمعک ایجاد می کند، توجه می شود.

اگر بخواهیم سمعک ها را از این نظر تقسیم بندی کنیم باید به 2 نوع مهم ساده (آنالوگ) و پیچیده (دیجیتال) اشاره کنیم. در ادامه این مطلب با انواع سمعک و نکات مهمی درباره آنها آشنا خواهیدشد.

کاهش شنوایی دو نوع است

زمانی که بیماری با کاهش شنوایی واقعی مراجعه می کند پزشک با بررسی های دقیق و تخصصی تر متوجه می شود وی به یکی از 2 نوع کاهش شنوایی مبتلاست:

کاهش شنوایی از نوع انتقالی و کاهش شنوایی حسی- عصبی.

اگر آسیب به سیستم انتقالی وارد شده باشد درمان آن خیلی آسان تر است و ممکن است بتوان از جراحی کمک گرفت.

در کاهش شنوایی از نوع حسی- عصبی درمان کمی دشوارتر است چون جراحی تاثیری در بهبود شنوایی فرد ندارد.

ممکن است با شنوایی بیمار بالابردن صدا تا حدودی بهتر شود ولی این درک از صدا حالت طبیعی ندارد چون تکنولوژی ای که در وسایل کمک شنوایی استفاده می شود پیچیده است.

برای اصلاح کاهش شنوایی حسی- عصبی از سمعک استفاده می شود. سمعک می تواند صدا را تشدید کند و کیفیت صدا را تغییر دهد.

به تعبیری، سمعک فرکانس های مفید را بیشتر و کمک می کند فرد شنوایی نسبتا عادی به دست آورد.

سمعک پشت گوشی

تقریبا همه ما با این نوع سمعک آشنایی داریم. سمعکی است که به پشت گوش وصل می شود.

این سمعک راحت صدا را تشدید کرده و داخل گوش منتقل می کند. مزیت این نوع سمعک این است که راحت برداشته می شود و هیچ مشکلی برای فرد ایجاد نمی کند.

سمعک داخل گوشی

این سمعک ها 2 نوع هستند؛ نوعی که داخل کانال گوش قرار می گیرد و اگر مستقیم به داخل گوش بیمار نگاه کنیم سر آن قابل مشاهده است.

نوع دیگری که کاملا داخل گوش است، در عمق بیشتر گوش قرار می گیرد و قابل مشاهده نیست.

سمعک قابل کاشت یا ایمپلنت

از سمعک های جدید مانند سمعک قابل کاشت، هنگامی استفاده می شود که فرد دچار اختلال شنوایی شدید است، مثلا به دلایل مادرزادی از بدو تولد، کانال گوش ندارد یا کودکی است که نمی تواند سمعک را داخل گوش نگه دارد.

این سمعک ها بخش فلزی ای دارند که از طریق جراحی روی استخوان جمجمه کار گذاشته می شود و زمینه انتقال صدا را به گوش فراهم و شنوایی خوبی برای بیمار ایجاد می کند اما این سمعک بسیار گران قیمت است و هر کسی شاید نتواند آن را تهیه کند.

سمعک لنزی

سمعک دیگر اصطلاحا لنز گوش نام دارد. این تکنولوژی بسیار جدید است و در آمریکا و در سال 2015 سازمان غذا و دارو مجوز استفاده از آن را صادر کرد.

این سمعک تفاوت چندانی با سمعک های دیگر ندارد، فقط دارای لنزی است که داخل پرده گوش کار گذاشته می شود.

بخشی از آن هم پشت گوش قرار می گیرد. لنز گوش، امواج صدا را به نور مادون قرمز تبدیل می کند و نور مادون قرمز هم به وسیله بخشی که روی پرده گوش قرار گرفته امواج را دریافت خواهدکرد.

امواج دریافتی در لنز، ارتعاش پیدا می کند و ارتعاش داخل کانال و پرده گوش به شکل صدا دریافت می شود.

مزیت سمعک های لنزی این است که امواج مادون قرمز قابلیت انتقال میزان زیادی از صدا را به پرده گوش دارند.

البته این تکنولوژی تازه است و باید مدتی بگذرد و افراد زیادی از آن استفاده کنند تا مزیت های آن بیشتر آشکار شود.

سمعک آنالوگ

سمعک ساده ای است که کارش تشدید صداست. بعضی از سالمندانی که از این سمعک استفاده کرده اند رضایتی از آن نداشته اند.

این وسیله به دلیل ارزانی و در دسترس بودن در مواقعی که کاهش شنوایی خفیف است و فرد فقط می خواهد از یک وسیله برای شنیدن استفاده کند و چندان نیاز به دقت ندارد.

به عبارت ساده تر، فرد در جامعه زیاد فعال نیست، کاربرد بیشتری دارد.

سمعک دیجیتال

این سمعک به مرور پیشرفت کرده و به شکل کنونی درآمده است. دیجیتال یک رایانه کوچک است که صدا را دریافت می کند و آن را به نحوی که متناسب با گوش بیمار است، تغییر می دهد.

همچنین می تواند خروجی بالایی از صدا ایجاد کند. سمعک دیجیتال برای افرادی که کاهش شنوایی زیادی دارند مناسب است.

اگر مشکل شنوایی افراد در فرکانس های مختلف متفاوت باشد سمعک دیجیتال کمک می کند خروجی متفاوت با شدت متفاوت ایجاد شود.

سمعک دیجیتال برای افرادی کاربرد دارد که در سنین پایین دچار کاهش شنوایی شده اند، شغل های دقیقی دارند که شنیدن صداهای ظریف برای آنها مهم است.

بنابراین افرادی که از سمعک های آنالوگ یا دیجیتالی ضعیف تر استفاده کرده اند و احساس می کنند برای کارهای روزمره مناسب نیست باید از نوع دیجیتالی پیشرفته استفاده کنند.

ما هر روز در محیط زندگی خود انواع صداها مثل صدای تلویزیون و رادیو، صدای انواع لوازم برقی خانگی و در محیط های کاری خود صداهایی مثل بوق و ترافیک، صدای دستگاه ها و ماشین آلات صنعتی و غیره را تجربه می کنیم. به طور معمول، این صداها در سطح ایمن هستند که به شنوایی ما آسیب نمی رسانند. اما در صورتی که بزرگی آن ها بیشتر از حد ایمن شود می توانند مضر باشند، حتی اگر برای مدت کوتاهی شنیده شوند و یا این که به صورت مزمن و طولانی در معرض گوش انسان قرار بگیرند. این صداها به ساختارهای حساس گوش داخلی آسیب می رسانند و موجب کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا یا (NIHL) می شوند. قالب ضد صوت گوش یکی از وسایل محافظتی است که در شرایط گوناگون برای جلوگیری از آسیب رسیدن به شنوایی می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا چیست؟

همان طور که گفته شد NIHL یا کاهش شنوایی ناشی از نویز بر اثر سر و صداهای محیطی ایجاد می شود. این مشکل می تواند به صورت موقتی یا دائمی رخ داده و یک گوش یا هر دو را تحت تأثیر قرار دهد. در واقع در اثر صدا های بسیار بلند و همچنین سر و صداهای دائمی و مکرر قدرت شنوایی ممکن است به صورت ناگهانی و یا به مرور زمان کاهش پیدا کند. برای مثال کارگرانی که در معرض کار با دستگاه های پرسرو صدایی مثل اره ها و ماشین آلات صنعتی هستند و یا حتی افرادی که در شهرهای بزرگ و شلوغ مجبورند که ساعات زیادی را در بوق و سروصدای ترافیک بگذرانند، ممکن است به این مشکل دچار شوند. اما در هر صورت بهتر است بدانید که کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا چیزی است که شما می توانید از آن جلوگیری کنید.

چگونه می توان از کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا جلوگیری کرد؟

NIHL تنها نوع کاهش شنوایی است که کاملاً قابل پیشگیری است. اگر خطرات ناشی از سر و صدا و چگونگی موارد موثر بر سلامت شنوایی را درک کنید، می توانید از شنوایی خود محافظت کنید. بهتر است بدانید صداهایی که بالای 85 دسی بل هستند می توانند به گوش صدمه بزنند. بنابراین وقتی درگیر یک فعالیت با صدای بلند هستید از گوش گیر یا سایر وسایل محافظ استفاده کنید. در مواقعی که نمی توانید سر و صدا را کاهش دهید یا از خود در برابر آن محافظت کنید، بهتر است تا حد ممکن از آن فاصله بگیرید. مراقب گوش کودکانی که خیلی کوچک هستند و نمی توانند از گوش خود محافظت کنند، نیز باشید. در صورتی که فکر می کنید ممکن است کم شنوایی داشته و نیاز به سمعک داشته باشید هرچه زودتر به پزشک مراجعه کرده و شنوایی خود را ارزیابی کنید.

برای محافظت از گوش از چه وسایلی می توان استفاده کرد؟

همان طور که گفته شد برخی افراد با توجه به شرایط کاری و زندگی خود، لازم است که از انواع محافظ گوش به منظور مراقبت از قدرت شنوایی خود استفاده کنند. این محافظ ها تنوع فراوانی دارند. برای مثال گوشی های محافظ بیشتر در محیط های صنعتی و هنگام کار با برخی دستگاه های خاص استفاده می گردد. اما برای افرادی که در زمان های طولانی لازم است که از گوش های خود محافظت کنند شاید قالب ضد صوت گوش مناسب تر باشد زیرا معمولا به طور سفارشی و کاملا متناسب با گوش افراد ساخته شده و استفاده طولانی مدت از آن راحت تر است. البته برخی از این قالب ها به صورت پیش ساخته و آماده نیز وجود دارند. انواع مختلف گوش گیرهای دیگری نیز وجود دارند که به صورت یک یا چند بار مصرف هستند.

قالب های ضد صوت گوش چه هستند؟

همان طور که گفته شد، قالب ضد صوت گوش یک نوع وسیله محافظتی برای گوش است که به منظور کاهش سر و صداهای محیطی، به ویژه در محیط های پر سر و صدایی مثل کارخانه ها و محیط های صنعتی و غیره طراحی شده است. استفاده از این وسیله، سبب می شود که صدا تا حد بسیار زیادی کاهش پیدا کند. یکی از کاربردهای دیگر آن برای خواب شبانه است زیرا سر و صدا بر کیفیت خواب و در نتیجه سلامتی افراد تأثیر منفی می گذارد. این وسایل باعث کاهش چشمگیر صدا می شوند. از طرف دیگر با توجه به این که به گونه طراحی نشده اند که به طور کامل از ورود صدا به گوش جلوگیری کنند، بنابراین نیازی نیست که هنگام استفاده از آن ها نگران نشنیدن زنگ ساعت و خواب ماندن در صبح باشید.

صدا شکن ها

صداشکن گوش نیز دسته دیگری از انواع وسایل محافظتی برای گوش هستند. همان طور که از نامش مشخص است این وسایل فقط شدت اصوات بلند را تا حد صوت معمولی کاهش می دهند و در واقع به طور کامل مانع رسیدن صدا به گوش نمی شوند. این یکی از مزایای این محافظ ها است زیرا هنگام استفاده از آن ها می توان صداهای محیط اطراف را شنید و با افراد دیگر ارتباط برقرار کرد بدون این که نگرانی در مورد آسیب رسیدن به گوش وجود داشته باشد.

توجه به ویژگی های قالب های ضد صوت گوش

قالب ضد صوت گوش ممکن است در طیف وسیعی از قیمت ها و از جنس های مختلف تولید شده و همچنین طراحی های متفاوتی داشته باشند. هنگام تهیه این وسیله باید در ابتدا هدف استفاده از آن مشخص شده سپس لازم است به ویژگی های آن مثل راحتی، سهولت استفاده و مهم تر از همه، توانایی کاهش سر و صدا توجه کرد. متوسط کاهش صدا توسط این قالب ها با NRR نشان داده می شود. هرچه دسی بل محصول بیشتر باشد، از نظر کاهش و حذف صدا بهتر عمل می کند.

قالب های ضد گوش از چه جنسی ساخته می شوند؟

در اغلب موارد، قالب ضد صوت گوش از اکریلیک یا سیلیکون نرم ساخته می شود که می تواند به خوبی در گوش و مجرای گوش قرار بگیرد. نرم بودن این قالب ها این مزیت را به همراه خواهد داشت که هنگام صحبت کردن یا غذا خوردن، که موجب ایجاد تغییر شکل های کوچکی در کانال گوش می گردد، همچنان خاصیت هوابندی یا همان ضد صوت بودن خود را حفظ کنند. تهیه این وسایل، توسط افراد مجرب آموزش دیده و باتجربه در لابراتورها و با قالبگیری از گوش افراد انجام می شود. این فرایند تقریبا مشابه با ساخت قالب سمعک است که در مورد سمعکهای سفارشی انجام می شود. اکثر لابراتورها معمولا قالب گیری را با فک بسته ترجیح می دهند. اما گر حرکات بیش از حد فک در حین اتوسکوپی مشاهده شده باشد قالب گیری روی فک باز توصیه می شود.

قالب های گوش با چه هدف هایی تولید می شوند؟

به طور کلی در فرایندی که در پاراگراف قبلی شرح داده شد، تلاش بر این است که یک تصویر سه بعدی از گوش فرد طراحی شود که به آن قالب گوش گفته می شود. اما این قالب کاربردهای متفاوتی می تواند داشته باشد یکی از این کاربرد ها برای کاهش سر و صدا و محافظت از گوش است که در این حالت به آن قالب ضد صوت گوش گفته می شود. اما کاربرد های دیگر این قالب ها در تولید سمعکهای سفارشی و هم چنین قالب های گوش برای محافظت در برابر ورود آب به گوش برای شناگران و یا افرادی است که گوش آن ها در برابر آب آسیب پذیر است.

روان کننده های قالب های ضد صوت گوش

این قالب های سفارشی، به طور معمول در یک کیسه نگهداری و حمل می شوند و همراه آن ها مقداری روان کننده (اغلب ژله نفتی) وجود دارد. روان کننده قرار دادن قالب ضد صوت گوش را راحت تر می کند به خصوص در زمانی که فرد برای مدتی از آن ها استفاده نمی کرده و یا به طور کلی به تازگی شروع به استفاده از آن ها کرده است. این روان کننده ها موجب کاهش اصطکاک بین قالب های ضد صوت گوش و کانال گوش می شوند. البته پس از حدود 10 بار استفاده کردن از روان کننده، به دلیل این که این روان کننده ها توسط سیلیکون جذب می شود دیگر نیازی به استفاده از آن ها وجود نخواهد داشت.

سخن آخر 

دوستان این قالبها بسیار تاثیرگذار هستند. گوش ما بسیار حساس است و باید به آن اهمیت بسیار زیادی بدهیم. سعی کنید همیشه کوچکترین مشکلات که به نظرتان خنده دار می آسند را هم بررسی کنید تا هیچ وقت دچار مشکل نشوید