علل افت شنوایی و ناشنوایی در نوزادان

Ú?Ù? Ú?Û?زÙ?اÛ?Û? عÙ?ت Ù?اشÙ?Ù?اÛ?Û? در Ù?Ù?زاداÙ? است Ø?

 

ناشنوایی در نوزادان هر روزه حدود 11 هزار نوزاد را در ایالات متحده آمریکا درگیر می کند. به همین دلیل انتظار می رود این مساله به دغدغه ی مهمی برای مادران باردار و در انتظار تولد فرزند، تبدیل شود. پژوهش ها نشان می دهد که متاسفانه تنها 1% از مادران نسبت به شنوایی نوزاد خود حساس هستند و حتی 55% از مادران باردار هرگز قبول نمی کنند که ممکن است فرزندی با مشکلات شنوایی از آن ها متولد شود.

شیوع ناشنوایی در نوزادان

یکی از شایع ترین نقص ها مادرزادی در بین نوزادان تازه متولد شده، مشکلات کم شنوایی و نا شنوایی است. اما این امید وجود دارد که ناشنوایی و کم شنوایی در نوزادان به شرط تشخیص زود هنگام و به موقع قابل درمان و حتی پیشگیری خواهد بود.

نقش ژنتیک در ناشنوایی در نوزادان

ایجاد ناشنوایی در نوزادان پس از تولد می تواند علل مختلفی داشته باشد. ژنتیک قطعا یکی از عوامل کلیدی در بروز این مشکل است. آمار ها نشان می دهد که بین 50 تا 60 درصد از مشکلات نا شنوایی در نوزادان زمینه های ژنتیکی دارد. وزن کم، سابقه ی کم شنوای در خانواده و اختلالات کروموزومی سندروم داون همگی می توانند از عوامل ژنتیکی کم شنوایی باشند.

دیگر علل نا شنوایی در نوزادان

از دیگر علل اختلال شنوایی در کودکان تازه متولد شده می توان به موارد زیر اشاره داشت:

ابتلای مادر به بیماری سرخجه در سه ماهه اول بارداری می تواند منجر به ناشنوایی نوزاد شود.

اگر نوزاد مبتلا به عفونت گوش میانی شود و این عفونت به موقع درمان نشود، ناشنوایی در پی دارد.

ابتلای مادران باردار به بیماری سیفلیس و عدم درمان آن، سبب انتقال عفونت به جنین و ناشنوایی یا کم شنوایی می گردد.

ویروس CMV

یکی از ویروس هایی که می تواند در نوزادان ایجاد ناشنوایی و کم شنوایی کند، ویروس CMV است. اگر این ویروس در بدن زن باردار وارد شود، خود را به جنین می رساند. به همین دلیل مادران باردار در صورت بروز علائمی شبیه سرماخوردگی، باید برای آزمایش مرتبط با این ویروس درخواست داشته باشند. زیرا نوزادان این مادران در خطر کم شنوایی هستند و باید در همان ابتدای تولد مورد بررسی قرار بگیرند.

واکسی برای مقابله با این ویروس تا کنون ساخته نشده است. به همین دلیل مادران باردار باید خود را از ابتلا به انواع بیماری ها حفاظت کنند.

منع دارویی در دوران بارداری

برای پیشگیری از کم شنوایی و ناشنوایی نوزادان، لازم است برخی از مصرف برخی از دارو ها در دوران بارداری اکیداً اجتناب گردد. دسته از آنتی بیوتیک ها که تحت عنوان آمینوگلیکوزید شناخته شده اند و برای عفونت های ریوی (حتی در نوزادان) تجویز می شوند، نباید در دوران بارداری مصرف گردند. هرچند در برخی از موارد حاد بیماری، مصرف چنین دارویی سبب نجات نوزاد از مرگ می شود، کم شنوایی یا ناشنوایی در نوزادان را نیز برای او به همراه دارد.

منبع: علل افت شنوایی و ناشنوایی در نوزادان 


آشنایی با عفونت «گوش شناگر»

علائم بیماری گوش شناگر چیست؟?

 

عواملی که باعث عفونت گوش شناگر می شود

گوش شناگر چیست ؟ گوش شناگر نوعی عفونت در مجرای گوش بیرونی است که از سمت داخل به سمت بیرون می آید. این عفونت اغلب در اثر وارد شدن آب به مجرای گوش (به ویژه هنگام شنا) ایجاد می شود. زیرا مرطوب شدن محیط گوش باعث رشد باکتری می شود.

فرو کردن انگشت دست، گوش پاک کن و اشیاء دیگر سبب آسیب دیدن پوست نازک مجرای گوش شده و با وارد کردن باکتری ها ممکن است منجر به ایجاد عارضه گوش شناگر شوند.

سه نوع از علائم گوش شناگر

علائم گوش شناگر معمولاً در ابتدا خفیف هستند. اما اگر عفونت ایجاد شده به درستی و به موقع درمان نشود یا گسترش پیدا کند، علائم نیز شدت پیدا می کنند. پزشکان معمولاً گوش شناگر را از نظر مراحل پیشرفت به سه دسته خفیف ،متوسط و پیشرفته طبقه بندی می کنند

علائم و نشانه های خفیف:

ایجاد خارش در مجرای گوش

کمی قرمز شدن مجرای گوش

ایجاد حس ناراحتی با کشیدن یا فشار دادن گوش بیرونی

در برخی از موارد تخلیه مایع روشن و بدون بو

علائم و نشانه های متوسط:

خارش شدید

افزایش درد

قرمزی شدید در گوش

خروج بیش از حد مایع از گوش

حس انسداد در گوش

کاهش شنوایی

علائم و نشانه های پیشرفته:

درد شدید که ممکن است به صورت، گردن و سر نیز سرایت کند.

انسداد کامل مجرای گوش

قرمزی و تورم گوش خارجی

تورم در غدد لنفاوی گردن

تب

زمان مراجعه به پزشک

اگر هر کدام از علائم گوش شناگر را چه خفیف و چه پیشرفته مشاهده کردید باید به پزشک مراجعه کنید. اما در صورت بروز و دید شدید و تب این مراجعه باید به صورت اورژانسی باشد.

علت عارضه گوش شناگر چیست ؟

گوش شناگر عفونتی است که توسط باکتری ها و ویروس های موجود در آب و خاک ایجاد می شود. مجرای بیرونی گوش انسان دارای سیستم دفاعی است و با ترشح ماده ای مومی از خود دفاع می کند. این ترشحات لایه ای نازک و مقاوم در برابر آب روی پوست داخل گوش تشکیل می دهند.

گوش شناگر زمانی اتفاق می افتد که این لایه محافظ یا دفاع طبیعی سرکوب شده باشد. رطوبت بیش از حد، استرس شدید، فرو کردن اشیاء آلوده در گوش، استفاده از هدفون و سمعک، حساسیت و .. می توانند عامل رشد باکتری ها و ویروس ها در گوش شما باشند.

عواملی که خطر ابتلا به گوش شناگر را افزایش می دهند عبارتند از:

شنا کردن

شناکردن در آب آلوده مانند دریاچه ها

مستقیم بودن مجرای گوش (مانند مجرای گوش کودکان که هنوز به طور کامل رشد نگرده است)

تمیز کردن تهاجمی گوش

استفاده از هدفون و سمعک

حساسیت های پوستی و یا حساسیت به جواهرات، اسپری مو و رنگ مو

در این نوشته به این مساله پرداختیم که گوش شناگر چیست و علائم و علل آن چه می تواند باشد.

منبع: آشنایی با عفونت گوش شناگر


دلیل و درمان پیرگوشی چیست؟

Ù¾Û?رگÙ?Ø´Û? Ú?Û?ست Ù? Ú?Ù? عÙ?ائÙ? Ù? درÙ?اÙ?Û? داردØ? 



آنچه در مورد پیر گوشی باید بدانید

پیر گوشی به معنی از دست دادن شنوایی به دلیل افزایش سن و پیری است. در پیرگوشی نوعی نارسایی حسی عصبی در شنوایی ایجاد می شود و افت شنوایی بیشتر برای فرکانس های بالا دیده می شود.

جالب است بدانید که بسیاری از مهره داران مانند پرندگان و دوزیستان با افزایش سن دچار پیرگوشی نمی شوند زیرا بدن آن ها قابلیت بازسازی و احیای سلول های حسی شنوایی را دارد. اما پستاندارن از جمله انسان توانایی بازسازی اعصاب حسی را ندارند.

علل پیرگوشی

علت های مختلفی را به پیر گوشی مرتبط دانسته اند. گاهی ترکیبی از این عوامل مختلف در از دست رفتن شنوایی در اثر افزایش سن اثر دارند. در حال حاضر هیچ اقدام پیش گیرانه ای برای این رخداد وجود ندارد و درمان ان از طریق کاشت حلزون و استفاده از سمعک امکان پذیر است.

ژنتیک، اثرات محیطی و تغییرات پاتوفیزیولوژیکی در اثر افزایش سن از جمله عواملی هستند که گفته می شود در پیر گوشی دخیل اند.

علائم اولیه پیرگوشی

پیر گوشی خود را با علائم زیر نشان می دهد:

صدا ها یا سخنرانی ها برای فرد مبهم می شوند.

فرد نیاز پیدا می کند تا برای شنوایی بهتر صدای تلویزیون، رادیو و دیگر منابع صوتی را خیلی بلند کند.

در استفاده از تلفن مشکل پیدا می کند.

جهت صدا را به درستی تشخیص نمی دهد.

درک گفتار افراد، به ویژه زنان و کودکان برای او دشوار می شود.

تشخیص صدای اصلی در صدای پس زمینه و محیط های شلوغ دشوار می شود.

علائم ثانویه پیرگوشی

پیرگوشی می تواند به مرور زمان بدتر شود و علائئم ثانویه ای نیز پیدا کند که عبارتند از:

ایجاد وزوز و صدای زنگ در گوش در زمانی که محیط اطراف در سکوت است.

حساسیت بالا نسبت به حجم و فرکانس خاصی از صدا

با گذشت زمان تشخیص صدا های بلند تر برای فرد دشوار تر می شود.

در صورت عدم اقدام برای درمان افراد سالخورده مبتلا به پیرگوشی، افسردگی، اضطراب و انزوای اجتماعی را نیز تجربه می کنند.

پیرگوشی چه زمانی رخ می دهد

معمولاً پیرگوشی پس از سن 50 سالگی رخ می دهد. اما، گاهی بروز علائم را از 18 سالگی نیز آغاز می کند. پیرگوشی در مردان بیشتر از زنان دیده می شود. قرار گرفتن در محیط های پر سر و صدا، صدای موسیقی و تیر اندازی و … می تواند سن پیرگوشی را پایین بیاورد. عامل دیگری که این عارضه را تشدید می کند، مصرف مواد مخدر و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی است.

راه های درمان پیرگوشی

درمان دارویی برای رفع این مشکل توصیه نمی شود. در مواردی که کاهش شنوایی شدید باشد، کاشت حلزون و جراحی، راه هایی هستند که برای درمان به بیمار پیشنهاد می شوند.

یکی از رایج ترین راه حل ها نیز استفاده از سمعک مناسب برای مدیریت شنوایی افراد مبتلا به پیر گوشی است.

منبع: دلیل و درمان پیرگوشی چیست؟


سکته گوش چیست و چه علتی دارد؟

 

سکتÙ? Ú¯Ù?Ø´ Û?ا کرÛ? Ù?اگÙ?اÙ?Û? Ú?Ù? عÙ?تÛ? داردØ?

 

کری ناگهانی یا سکته گوش نوعی ناشنوایی حسی-عصبی ناگهانی است که معمولاً در یک گوش اتفاق می افتد. کری ناگهانی یا سکته گوش به فرد احساس گیجی می دهد و زنگ گوش نیز ایجاد می کند.

آیا برای سکته گوش باید به پزشک مراجعه کرد ؟

کری ناگهانی اورژانس پزشکی تلقی می شود و فرد در صورت تجربه ی چنین اتفاقی باید سریعاً به پزشک مراجعه کند. زیرا، عدم مراجعه ی به موقع به پزشک ممکن است در روند درمانی اختلال ایجاد کند.

ارتباط کری نگهانی گوش با سکته

گاهی سکته مغزی در نقطه ای اتفاق می افتد که اعصاب شنوایی در آن قرار دارند و سبب می شوند که فرد پس از سکته به صورت ناگهانی شنوایی خود را از دست بدهد. این نوع از کری ناگهانی ممکن است قابلیت درمان و برگشت پذیری نداشته باشد. مگر آنکه بخش آسیب دیده در مغز با رفع لخته درمان شود. کری ناگهانی خود اصطلاحاً سکته ی گوش نامیده می شود که ممکن است در اثر سکته مغزی رخ دهد.

دلایل کری ناگهانی یا سکته گوش

کری ناگهانی می توانند به علل مختلفی ایجاد شود و باید توسط پزشک بررسی گردد. از رایج ترین علل آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عفونت های گوش

خوردن ضربه به سر

بیماری های خود ایمنی

سندروم التهابی کوگان

داروهایی که مسمومیت ایجاد می کنند

عدم گردش خون مناسب

رشد تومورد در محل اعصاب شنوایی

بیماری های خود ایمنی عصبی مانند ام اس

در درصدی از موارد علت کری ناگهانی تشخیص داده نمی شود و علل ناشناخته ای نیز وجود دارند که ممکن است این عارضه را ایجاد کنند.

نشانه های کری ناگهانی

اصلی ترین نشانه ی کری ناگهانی، وز وز گوش و عدم امکان شنوایی مانند قبل است. البته ممکن است این اتفاق در برخی از افراد ناگهانی نباشد و طی چند روز ایجاد شود.

درمان کری ناگهانی

درصد زیادی از افراد دچار شده به کری ناگهانی ( حدود 80%) درمان می شوند و با تشخیص صحیح پزشک و پیگیری روند درمانی مشکل شنوایی آن ها حل می گردد.

در مواردی که علت مشخصی برای این عارضه شناخته نشود، پزشک دارو های کورتونی تجویز می کند. دارو های کورتونی التهاب ایجاد شده را کاهش می دهند و به بدن بیمار کمک می کنند تا با این عارضه مقابله کند. دقت کنید که سمعک به هیچ وجه راه درمان کری ناگهانی نیست. ممکن است در برخی موارد که کری دائمی ایجاد شده است طبق تجویز پزشک کاشت حلزون موثر واقع شود.

کری ناگهانی و استرس

در دنیای امروز، افراد یک جامعه تحت تنش ها و استرس های فراوانی قرار می گیرند. تاثیر منفی استرس بر شنوایی اثبات شده است. استرس می تواند گردش خون را دچار اختلال کند و با جلوگیری از خونرسانی مناسب به گوش داخلی مسبب کری ناگهانی شود. کری ناگهانی یا سکته گوشدر اثر استرس ممکن است موقتی و یا حتی دائمی باشد.

منبع: سکته گوش چیست و چه علتی دارد؟ 


استفاده از سمعک بهتر است یا کاشت حلزون ؟

کدام بهتر است، کاشت حلزون یا سمعک ؟

 

برای شرح تفاوت سمعک با کاشت حلزون ابتدا به چیستی کاشت حلزون می پردازیم و مشخص می کنیم که چه افرادی کاندید استفاده از کاشت حلزون هستند و اساساً عملکرد کاشت حلزون چگونه است. سپس تفاوت سمعک با کاشت حلزون را توضیح خواهیم داد.

کاشت حلزون چیست ؟

کاشت حلزون بسیار به سمعک شبیه است. کاشت حلزون در واقع ابزار الکترونیکی کوچکی است که کمک می کند ضعف شنوایی جبران شود. کاشت حلزون نیز مانند سمعک نمی تواند شنوایی از دست رفته را به طور کامل جبران نماید و تا حدودی باعث می شود افرادی که شنوایی که خود را از دست داده اند و دچار کم شنوایی شدید هستند، صدا را بشنوند. کاشت حلزون از طریق جراحی زیر پوست گوش قرار می گیرد و از این جهت پیچیده تر از سمعک است.

چه کسانی باید از کاشت حلزون استفاده کنند ؟

اگر سمعک نتواند کم شنوایی افراد را جبران کند، گزینه ی بعدی استفاده از کاشت حلزون خواهد بود. کودکان و بزرگسالان هر دو می توانند از کاشت حلزون بهره ببرند. افرادی که دچار کم شنوایی شدید یا ناشنوایی هستند، در واقع دچار آسیب سلول های گوش داخلی و حلزون شده اند.

یکی از مهمترین واجدین شرایط برای کاشت حلزون کودکان زیر یک سالی هستند که با کم شنوایی عمیق متولد شده اند. کاشت حلزون برای این دسته از بیماران بسیار حیاتی است زیرا تمام مهارت هایی که در آینده می آموزند متاثر از شنوایی خواهد بود.

حلزون کاشته شده چگونه کار می کند ؟

برخلاف سمعک، کاشت حلزون، صدایی را تقویت نمی کند. بلکه صدا را از قسمت های آسیب دیده حلزونی گوش عبور داده و اعصاب شنوایی را شبیه سازی می کنند.

کاشت حلزون به جراحی نیاز دارد و شامل دو قسمت است: پردازنده و میکروفون که در پشت گوش قرار دارد و گیرنده در زیر پوست نزدیکی گوش. حلزون کاشته شده به هیچ وجه جلب توجه نمی کند و دریافت کننده می تواند با آن شنا کند!

تفاوت سمعک با کاشت حلزون چیست ؟

همانطور که در بالا ذکر شد، سمعک می تواند صدا ها را تقویت کند و از این طریق کم شنوایی را جبران نماید. درحالیکه کاشت حلزون عملکرد پیچیده تری دارد و به طور مستقیم با عصب شنوایی و مغز کار می کند و در واقع یک کامپیوتر کوچک است که در بدن پشت گوش قرار می گیرد.

کسانی که به کاشت حلزون نیاز پیدا می کنند تنها دچار کم شنوایی نیستند. بلکه مغز آن ها بخش هایی از صدا را از دست می دهد که با کاشت حلزون درمان می شود.

شنیدن با کاشت حلزون مانند شنوایی طبیعی نیست. اما به فرد اجازه می دهد که صدا های محیط را درک کند و مکالمه داشته باشد. برای درک تفاوت سمعک با کاشت حلزون و انتخاب بین آن ها بهتر است با متخصص شنوایی نیز مشورت کنید.

منبع: استفاده از سمعک بهتر است یا کاشت حلزون ؟