سلامت

داغ و قرمز شدن گوش می‌تواند به دلیل وجود شرایط و عوارض متفاوتی همچون موارد زیر به وجود بیاید:

سندروم گوش قرمز

سندروم گوش قرمز از جمله بیماری‌های نادر است که شامل قرمز شدن و سوزش در قسمت بیرونی گوش بوده و علت داغ شدن یک گوش یا هر دو گوش می‌تواند تلقی شود. قرمزی گوش می‌تواند تنها چند ثانیه طول کشیده و یا تا چند ساعت ادامه داشته باشد.

در برخی از موارد، گرما، سرما یا مالیدن گوش می‌تواند باعث ایجاد این علائم شود و در برخی دیگر ممکن است دلیل قرمز شدن گوش نامشخص بوده و قرمزی و سوزش به طور خود به خود ایجاد شود. دلایل سندروم گوش قرمز شناخته شده نیستند، اما به نظر می‌رسد در افراد جوان به دلیل میگرن رخ دهد.

گرگرفتگی پوستی

گرگرفتگی (فلاشینگ یا قرمز شدن ناگهانی پوست) و سوزش پوست از جمله علت های قرمز شدن گوش می‌باشد. این علائم سبب قرمز شدن ناگهانی پوست به دلیل افزایش جریان خون در یک نقطه‌ی خاص می‌شود.

معمولاً فلاشینگ پوست در نتیجه‌ی واکنش‌های احساسی شدید مثل خشم یا خجالت رخ می‌دهد. این عارضه به دلیل تغییر سریع دمای هوا، مصرف الکل و تغییرات هورمونی نیز ایجاد می‌شود. قرمز شدن گوش ناشی از فلاشینگ می‌تواند علت داغ شدن گوش نیز باشد.

آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی نیز می‌تواند علت داغ شدن گوش ها باشد. آفتاب سوختگی پس از قرار گرفتن در معرض اشعه‌ی ماورای بنفش نور خورشید رخ می‌دهد. تخت‌های برنزه کننده نیز می‌توانند با گرفتن اشعه‌ی ماورا بنفش منجر به آفتاب سوختگی شوند. علائم قرمزی گوش ناشی از آفتاب سوختگی شامل سوزش و حساسیت نیز هست.

حتی ممکن است بسته به شدت آفتاب سوختگی، پوست تاول زده و پوسته پوسته شود.

عفونت پوست

عفونت پوست نیز می‌تواند علت قرمزی ناگهانی گوش ها باشد. عفونت‌های پوست مانند سلولیت، معمولاً در اثر باکتری‌ها ایجاد می‌ِشود. باکتری‌ها می‌توانند از طریق بریدگی، نیش حشرات و خشکی پوست وارد بدن شوند.

عفونت باکتریایی پوست که منجر به قرمزی گوش می‌شود، باعث ورم گوش و احساس درد هنگام لمس آن نیز می‌شود. علائم دیگر عفونت شامل خستگی، تب و لرز می‌شود.

اگزمای سبورئیک

اگزما یا درماتیت سبورئیک یکی از بیماری‌های رایج پوستی است که باعث قرمزی گوش‌ها می‌شود. اگزمای سبورئیک با قرمزی و ناهمواری پوست مشخص می‌شود که می‌تواند باعث سرخی سایر قسمت‌های بدن نیز مانند قسمت فوقانی پشت، صورت و قرمز شدن پشت گوش شود.

مطابق آن چه که انجمن ملی اگزمای آمریکا بیان داشته، علت بروز اگزمای سبورئیک ناشناخته است و تصور می‌شود که با ژنتیک و تقابل سیستم ایمنی با موجودات میکروسکوپیک موجود در پوست در ارتباط باشد. علائم این بیماری علاوه بر قرمزی پوست می‌تواند شامل خارش، سفید و پوسته پوسته شدن پوست نیز باشد.

پلی‌کندریت راجعه

پلی‌کندریت راجعه از بیماری‌های نادری است که می‌تواند منجر به سرخی و التهاب غضروف‌های بدن شود. راجعه عودکننده به این معنی است که علائم بیماری پس از از بین رفتن دوباره ظاهر می‌شود.

با وجود این که شرایط مذکور می‌تواند سایر قسمت‌های بدن مثل بینی، چشم‌ها، دنده‌ها، مجاری تنفسی و مفاصل را درگیر کند، اما گوش‌ها بیشتر تحت تأثیر پلی‌کندریت عودکننده قرار می‌گیرند.

دلیل اصلی پلی‌کندریت عودکننده به طور کامل مشخص نیست، اما محققان فکر می‌کنند ممکن است به دلیل بیماری‌های خودایمنی باشد.

سایر علائم پلی‌کندریت عودکننده علاوه بر داغ شدن گوش، شامل ورم، درد، مشکلات تعادلی و نقایص شنوایی است.

درمان داغ شدن گوش

درمان داغ شدن گوش وابسته به دلیل اصلی ایجاد آن می‌باشد. در برخی از نمونه‌ها مثل زمانی که قرمزی گوش در اثر فلاشینگ ایجاد شده است، درمان نیز لازم نیست.

مطابق با آکادمی پوست آمریکا، می‌توان آفتاب سوختگی خفیف را با لوسیون آلوئه ورا یا داروهای غیرتجویزی مثل ایبوپروفن درمان کرد. این افراد می‌توانند از یک حوله‌ی خنک و مرطوب نیز استفاده نمایند. در مواردی که علت قرمز شدن گوش جدی‌تر باشد؛ مثل عفونت باکتریایی پوست، معمولاً نیاز به معالجات پزشکی و مصرف آنتی بیوتیک وجود دارد.

درمان پلی‌کندریت عودکننده معمولاً شامل محدود کردن علائم برای جلوگیری از آسیب به غضروف می‌شود. کورتیکواستروئیدها و داروهای سیستم ایمنی نیز می‌تواند برای کاهش عودها و عوارض جانبی مصرف شود.

داروهای متنوعی می‌تواند برای درمان سندرم گوش قرمز مورد استفاده قرار گیرد اما در حال حاضر هیچ درمان استانداردی وجود ندارد. برخی از افراد می‌توانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی را مؤثر بدانند.

داروهای تزریقی به عصب شنوایی بزرگ برای قطع درد در موارد شدید توصیه می‌گردد. عصب شنوایی بزرگ با حس گوش بیرونی در ارتباط است.

اگر علت داغ شدن گوش اگزمای سبورئیک باشد، معمولاً با یک کرم ضد قارچ پوستی درمان می‌شود. اگر علائم شدت بالایی داشته باشند، داروهای کورتیکوستروئید موضعی تجویز می‌شوند.

پیشگیری از داغ شدن گوش

راه‌های زیادی برای از بین بردن احتمال قرمزی گوش بسته به دلایل ایجاد آن وجود دارد. استفاده از کرم ضدآفتاب و محافظت از گوش‌ها با یک کلاه می‌تواند از آفتاب سوختگی گوش‌ها جلوگیری کند.

شست‌وشوی دست‌ها به صورت کامل و مکرر احتمال عفونت‌های پوستی را که منجر به قرمزی گوش‌ها می‌شود، کاهش می‌دهد. تمیز کردن و پوشاندن زخم‌های باز روی گوش و مرطوب نگه داشتن پوست‌های خشک نیز به پیشگیری از عفونت کمک می‌کند.

در سایر نمونه‌ها، احتمالاً امکان پیشگیری از علت داغ شدن گوش وجود نخواهد داشت. برای مثال، تقریباً توقف فلاشینگ و سوزش پوست غیرممکن می‌باشد. بیماری‌های خاصی مثل پلی‌کندریت عودکننده نیز قابل پیشگیری نمی‌باشد.

همه ما تا حالا با گوش درد در خانه بسیار مواجه شده ایم و به دنبال راهی هستیم تا بتوانیم آن را به راحتی و در خانه درمان کنیم. ما در اینجا به شما داروهای گیاهی را می گوییم که بسیار می توانن به شما کمک کند تا درد گوش خود را کاهش بدهید .

1. روغن زیتون

این موثرترین درمان خانگی برای گوش درد است چیزهایی که شما باید انجام دهید این است که 3-4 قطره از روغن زیتون ولرم را در گوش خود قرار دهید. مطمن باشید که روغن خیلی داغ نباشد، که پرده گوش را می سوزانید. شما همچنین می توانید توپ پنبه ای را در روغن زیتون فرو کنید و آن را در گوش خود قرار دهید. روغن زیتون به عنوان یک روان کننده عمل می کند و گوش را از عفونت ، پاک می کند.

2. کمپرسورهای گرم و سرد:

یک بطری آب داغ یا یک پد داغ بکشید و آن را روی گوش خود بگذارید. گرمای آزاد شده به وسیله کمپرسورهای گرم درد گوش را تسکین می دهد. همچنین گردش خون را بهبود می بخشد. شما همچنین می توانید از بسته سرد به مدت 20 دقیقه برای بیرون گوش خود استفاده کنید. این نیز درد را کاهش می دهد .

3. سیر:

سیر دارای خواص آنتی بیوتیک و ضد درد است. سیر را له کنید یا آنرا ریز ریز کنید و چند دقیقه در روغن کنجد حرارت دهید. بعد از اینکه کمی خنک شد، آن را صاف کنید. 2-3 قطره از این روغن را برای درد گوش خود قرار دهید. متناوبا، گل سیر را پوست بکنید و آن را درون گاز استریل بپیچانید و درون گوش خود قرار دهید ،تا از آسیب گوش جلوگیری کند .

4. پیاز:

خواص ضد عفونی کننده پیاز، به سرعت به درد گوش کمک می کند. پیاز را رنده کنید تا آبش بیرون بیاید. چند قطره از این آب پیاز را در گوش خود قرار دهید. شما همچنین می توانید کمی از آب پیاز را برای نتیجه گیری بهتر گرم کنید. شما همچنین می توانید گوشبند پیاز را تهیه کنید. نیمی از یک پیاز را حرارت داده و آن را روی گوش آسیب دیده نگه دارید. خواص ضد میکروبی روغن پیاز التهاب را کاهش می دهد و گرمای آن، موجب آرامش گوش می شود.

5. سرکه سیب و آب:

تحقیقات ثابت کرده اند سرکه رقیق شده برای درمان عفونت گوش موثر است . سرکه سیب و آب را با الکل مخلوط کنید و چند قطره از آن را در گوش خود قرار دهید. این روش به درستی درمان می کند اگر 2-3 بار در روز تکرار شود.

6. زنجبیل:

زنجبیل به عنوان یک مسکن طبیعی عمل می کند؛ از این رو، برای کاهش درد گوش عمل می کند.آب زنجبیل تازه را بگیرید و 2-3 قطره از آن را داخل گوشی که درد دارد بپاشید.شما همچنین می توانید یک قاشق غذاخوری زنجبیل خرد شده و 2 قاشق غذاخوری روغن کنجد را گرم کنید . این روغن را به صورت خارجی برای درمان گوش بمالید.

7. تربچه:

تربچه حاوی اسید های فنلی است که خواص آنتی بیوتیک و ضد التهابی دارند ،و کمک می کند تا از عفونت خلاص شوید .چند تا از تربچه ها را له کنید و آن را در روغن خردل گرم کنید.اجازه دهید تا سرد شود، سپس صاف کنید.چند قطره از این روغن را در گوش خود قرار دهید.

8. عسل:

عسل در طبیعت گرم است.این می تواند به آرامی در خارج از کانال گوش به کار برده شود.برای این منظور، می توانید از عسل خام یا محلی یا مانوکا استفاده کنید.خواص ضد التهابی آن برای درمان گوش درد مفید است.

9. نمک:

چهار یا پنج تا قاشق غذا خوری نمک را در یک ماهی تابه حرارت دهید، تا قهوه ای شود.یک پارچه تمیز را بردارید و نمک را روی آن بپاشید.آن را روی گوش آلوده قرار دهید.اگر هر روز آن را برای 2-5 دقیقه روی گوش قرار دهید، قطعا درد را کاهش خواهد داد.

10. دانه های کروم

روغن دانه کروم، فورا درد گوش را از بین می برد.ضد باکتری، ضد قارچ و ضد عفونی کننده در طبیعت است .روغن دانه کروم ولرم را بردارید و 2-3 قطره از آن را در گوش خود قرار دهید.روغن دانه کروم باید به شیوه ی خالص مورد استفاده قرار گیرد، یعنی هیچ روغن دیگری نباید با آن مخلوط شود.برای نتایج بهتر، قبل از اینکه داخل کیسه بریزید، این درمان خانگی را انجام دهید.

11. جویدن آدامس:

تغییر فشار هوا یکی از دلایل گوش درد است.هنگامی که آدامس میجویید، ماهیچه هایی که هوا را به داخل گوش میبرند، فعال میشوند.این فشار ،گوش شما را آزاد می کند و درد را درمان می کند .

نکته:جویدن آدامس برای بچه های کوچک ایمن نیست، زیرا ممکن است آنها را در معرض خفگی قرار بده .

تست OAE مخفف اصطلاح   Otoacoustic Emissions به معنی انتشارات اتواکوستیک است. به عبارت دیگر OAE یک صدای سطح پایین است که توسط حلزون یا گوش داخلی، به صورت خود به خود منتشر شده و یا توسط یک محرک شنوایی برانگیخته می شود. به طور خاص، OAE اطلاعات مربوط به عملکرد سلول های مویی خارجی را فراهم می کند. در اثر حرکت زنجیره استخوانی و پرده صماخ ناشی از جنبش های حلزون گوش این امواج صوتی به وجود می آیند و به سمت خروج از گوش منتشر می شوند. این تست یک آزمون فیزیولوژیک است.

انواع تست OAE

 1-SOAE

Spontaneous OAE  صداهایی هستند که بدون تحریک خارجی و به صورت خود به خودی از حلزون گوش منتشر می شوند و با استفاده از میکروفن هایی با حساسیت بالا در مجرای گوش خارجی قابل اندازه گیری هستند. SOAE تقریباً در 35-50? از افراد قابل تشخیص است. این امواج صوتی دارای فرکانس ثابتی بین 500 تا 4500 هرتز بوده و صدای آن ها بین 30-تا +10 دسی بل (dB SPL) است. اکثر مردم صداهای SOAE خود را نمی شنوند اما حدود 1 تا 9? افراد این صداها را به صورت وزوز های آزار دهنده ممکن است تجربه کنند.

2- OAE های برانگیخته شده 

این صداها با استفاده از سه روش می توانند تولید شوند:

• Stimulus Frequency OAEs (SFOAEs) (محرک فرکانسی) این امواج صوتی در حین استفاده از یک محرک با صدای خالص(pure-tone) اندازه گیری شده و به صورت اختلاف برداری بین شکل موج محرک و شکل موج ثبت شده (که از مجموعه محرک و OAE تشکیل شده است) به دست می آیند.
• Transient-evoked OAEs (TEOAEs or TrOAEs)در این نوع از یک محرک کلیک (دامنه فرکانس وسیع) و یا تون برست (صدای خالص زمان کوتاه) استفاده می شود. در تست OAE در نوزادان معمولا از این نوع OAE ها استفاده می شود.
• Distortion product OAEs (DPOAEs)  این نوع در پاسخ به دو محرک با دو فرکانس مختلف و شدت هایی در یک محدوده ی معین ایجاد می شود.

روش انجام تست OAE

تست OAE در نوزادان حدود 5 تا 10 دقیقه طول می کشد. این تست تشخیص تمایز فرکانس های مختلف را توسط نوزاد بررسی می کند که ممکن است اختلال شنوایی در برخی از این فرکانس ها وجود داشته باشد. تست OAE آزمونی غیر تهاجمی و بدون درد است. برای انجام تست، پروب های کوچکی داخل مجرای گوش نوزاد قرار داده می شود. توسط این پروب ها امواج صوتی به داخل گوش فرستاده می شود و پاسخ حلزون گوش به صورت امواج OAE دریافت شده و ثبت می شود. هنگام انجام تست باید نوزاد در آرامش کامل به سر ببرد. در حالتی که در آغوش مادر و یا یک اتاق آرام قرار داشته و دست ها ثابت و بدون حرکت بوده و نوزاد خواب یا نیمه خواب باشد.

بررسی نتایج آزمون

باید دقت کرد که نتیجه تستOAE  زمانی قابل قبول است که حداقل سه بار پشت سر هم و در طی یک جلسه در هر گوش به صورت مجزا انجام شده و حداقل دو بار از سه مرتبه ی انجام تست، یک نتیجه ی یکسان تکرار شود. باید دقت و حساسیت را در انجام آزمون بالا برد تا در حد امکان تعداد نتایج کاذب منفی کم شود و شناسایی و تشخیص درست صورت گیرد.

نتیجه منفی (سالم)

ه طور معمول در غربالگری شنوایی مقدار 25 تا 30 دسی بل به عنوان حد شنوایی در نظر گرفته می شود. در صورتی که نتیجه گزارش شده در تست OAE در نوزادان بیشتر از آن باشد نتیجه منفی یا سالم در نظر گرفته خواهد شد. نتیجه منفی به این معنی است که سطح شنوایی نوازاد خوب ارزیابی شده و مشکلی مشاهده نشده است. اما با وجود نتیجه خوب، لازم است تا والدین هم چنان با دقت نظاره گر نشانه ها و شواهد شنوایی کودک خود بوده و او را تحت مراقبت و کنترل داشته باشند. علاوه بر این باید انواع تست شنوایی ضروری را که توسط مراکز بهداشتی در سنین مختلف برای کودک در نظر گرفته شده است، به موقع انجام دهند.

نتیجه مثبت (مشکوک به کم شنوایی)

مقدار OAE کمتر از حدود 25 دسی بل در تست OAE در نوزادان به عنوان نتیجه مثبت یا مشکوک به کم شنوایی تلقی می شود. معمولا نتایج مثبت در اثر خطاهای موجود به دست می آیند و در صورت تکرار،  نتیجه منفی خواهد شد. اما در صورتی که نتیجه مثبت تایید شد ضروری است تا آزمون های دیگر برای بررسی دقیق تر شنوایی انجام شوند. معمولا تست ABR نیز انجام می گردد. هم چنین آزمون های شنوایی سنجی دیگری حدود 2 هفته تا 3 ماه بعد انجام شده تا بتوان تشخیص مناسب داده و درمان را به موقع شروع کرد. درمان هایی که معمولا در نظر گرفته می شود شامل تجویز سمعک مناسب و یا عمل جراحی برای کاشت یا پیوند حلزون گوش است.

خطای آزمون

معمولا انجام این تست با خطا هایی همراه است که باید تا حد امکان آن ها را حذف کرد. میزان تجربه کارشناسی که تست را انجام می دهد، شرایط محیطی انجام آزمون، شرایط نوزاد و هم چنین دقت دستگاه ها می تواند در ایجاد خطا در نتیجه موثر باشد. در صورتی که جرم یا مایعی در گوش وجود داشته یا گوش میانی دچار عفونت شده و یا به هر دلیلی مجرای گوش مسدود شده باشد نیز ممکن است روی نتیجه ی تست تاثیر بگذارد. در واقع یکی از کاربردهای تست OAE تشخیص انسداد گوش میانی و مجرای گوش نیز است.  جایگذاری نادرست پروب ها، گریه و یا حرکت زیاد نوزاد، وجود سر و صدا و نویز در اتاق انجام تست ، اتصال نوزاد به رسپیراتور و تجهیزات درمانی از دیگر عواملی هستند که می توانند سبب بروز خطا در نتیجه تست OAE شوند.

برخی  از ویژگی های تست OAE

تست OAE در نوزادان تنها ظرف مدت چند دقیقه انجام می شود. با توجه به روش انجام ساده می توان آن را به راحتی برای افرادی مثل نوزادان، کودکان و بیماران انجام داد و نیازی به همکاری خاصی از طرف فرد مورد نظر نیست. از طرف دیگر، تکرارمتعدد این آزمون عوارض یا ضرری برای نوزاد به همراه ندارد. معمولا و در اکثر موارد پاسخی که گوش در اثر برانگیخته شدن و انتشار این امواج می دهد، قابل اعتماد است. از دیگر مزایای تست OAE می توان به این مورد اشاره کرد که برای انجام تست، نیازی به فضای کاملا آرام و یا اتاق آکوستیک وجود ندارد اما باید مراقب بود سر و صدای زیاد و نویز موجب اختلال در نتیجه ی تست نشود. هزینه ی آن مناسب بوده و در اکثر بیمارستان ها و مراکز بهداشتی و درمانی قبل از مرخص شدن برای تمام نوزادان انجام می شود.

واکس و یا سرم گوش شامل سلول های مرده مجرا و مواد غلیظ و چسبنده ای است که توسط غدد موجود در مجرای گوش تولید می شوند. گرچه ممکن است که تجمع آنها دردسر زا باشد، اما یکی از اجزای نرمال گوش محسوب شده و در واقع سبب حفظ سلامتی گوش می شوند.

واکس گوش یک سد ضد آب و چسبنده است که مانع از ورود آب، ذرات خارجی و حتی حشرات به درون گوش شده و به این ترتیب مانع از بروز عفونت می شود.

دکتر های کائو می گوید که "واکس گوش برخی از نوزادان بسیار چرب است درحالی که برخی دیگر واکس بسیار خشکی در گوش خود دارند که هردوی آنها طبیعی تلقی می شود و نیازی به مداخله ی پزشکی ندارد".

وجود چه مقدار از واکس گوش نرمال است؟

ممکن است ترشحات بیش از حد گوش نوزادتان شما را نگران کرده باشد، اما لازم است بدانید که نیازی به نگرانی نیست و براساس میزان فعالیت غدد عرق موجود در مجرای خارجی، مقدار ترشحات گوش نوزادان مختلف با هم بسیار متفاوت است. درحقیقت هیچ منبعی وجود ندارد که مقدار نرمالی برای ترشحات مشخص کرده باشد.

برخی متخصصات می گویند که اگر ترشحات به مقداری باشد که پزشک بتواند از میان آنها پرده گوش را مشاهده کند، مقدار آن نرمال محسوب می شود. به عبارت دیگر وقتی ترشحات به حدی تجمع پیدا کرده باشند که مجرای گوش را مسدود کنند، غیر طبیعی محسوب خواهد شد.

علت تجمع واکس گوش (ترشحات زرد رنگ گوش) چیست؟

واکس گوش به طور دائم در حال ساخت و ترشح است و توسط مژک های بسیار ریز سلول های پوششی مجرا به بیرون رانده می شود. تجمع این واکس زمانی رخ می دهد که والدین توسط ابزار نامناسبی اقدام به خارج کردن آن کرده و این ترشحات را به سمت بخش های عمقی تر از مجرا  هل می دهند و یا با وارد کردن آسیب به سلول های مژک دار، خروج طبیعی آن را با اختلال مواجه می سازند.

آیا ممکن است تجمع ترشحات زرد رنگ گوش تهدید کننده باشد؟

دکتر هیل می گوید "از آنجا که تمیز کردن مجرای گوش بوسیله ی گوش پاک کن معمولاً سبب به عقب راندن ترشحات و در مراحل بعدی سبب انسداد مجرا خواهد شد، لازم است که والدین به شستن و سپس خشک کردن قسمت های بیرونی گوش بسنده کرده و اقدام به وارد کردن هیچ وسیله ای از جمله گوش پاک کن به درون مجرای گوش نکنند. اگر باز هم تجمع مواد درون مجرا مشاهده می شد، می توانید با استفاده از قطره گوش مواد را نرم کنید تا ترشحات روان شده و بتوانند به راحتی از گوش خارج شوند. بدانید که وجود ترشحات در گوش به معنی عفونت گوش نیست.

چه زمانی تجمع ترشحات زرد رنگ گوش مشکل ساز می شود؟

انباشته شدن این واکس در درون گوش زمانی مشکل ساز می شود که فرزند شما دچار مشکل شنوایی شده و یا سبب تجمع آب در پشت آن شود. زمانی که مشاهده می کنید که فرزندتان به درستی به صداها پاسخ نمی دهد، علائم گوش درد را در او می بینید و یا شاهد خروج دائمی ترشحات از گوش او هستید، لازم است که به پزشک متخصص مراجعه کنید.

پزشک متخصص ممکن است با کمک ابزارهای مخصوص اقدام به شست و شوی گوش فرزند شما کرده و حتی درصورت نیاز شما را به یک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد.