درمان برونشیت حاد، علائم و راههای پیشگیری از آن
برونش‌ها یا همان نایژه‌ها در واقع لوله‌هایی هستند که جریان هوا را از نای به شش‌ها منتقل می‌کنند. با التهاب این لوله‌ها اصطلاحا دچار خلط ریه می‌شوید. این بیماری که با نام برونشیت شناخته می‌شود، علائمی مثل سرفه،تنگی نفس و تب خفیف ایجاد می کند.
برونشیت بیماری است که می‌تواند حاد یا مزمن باشد؛ برونشیت حاد معمولا کمتر از 10 روز طول می‌کشد اما امکان دارد سرفه‌های فرد ادامه پیدا کند. در این حالت در واقع فرد دچار برونشیت مزمن شده و ممکن است هفته‌ها سرفه کند و در برخی موارد، دیگر علائم بیماری نیز بازمی‌گردد. معمولا مبتلایان به آسم و بیماری آمفیزم بیشتر در معرض ابتلا به برونشیت مزمن قرار دارند.
علائم برونشیت
علائم اورژانسی
علاوه بر علائمی که در بالا عنوان کردیم، در صورت بروز موارد زیر بیمار حتما باید با پزشک خود تماس بگیرد:
- کاهش وزن بدون دلیل مشخص؛
- سرفه‌های عمیق همراه با صداهای عجیب و غیرطبیعی؛
- مشکل تنفس؛
- درد قفسه‌ی سینه؛
- تب 38 درجه سانتیگراد و بالاتر؛
- سرفه‌هایی که بیش از 10 روز طول بکشد.
تشخیص برونشیت حاد
بسیاری از مواقع برونشیت حاد خود به خود از بین می‌رود. اگر به پزشک مراجعه کنید، اول از همه شرایط بالینی شما را بررسی می‌کند. معمولا در این تست بالینی، پزشک تنفس شما را چک می‌کند و در حین تنفس به صدای ریه‌ها و علائمی مثل خس‌خس ریه گوش می‌دهد. ممکن است پزشک درباره‌ی کیفیت سرفه‌هایتان از شما بپرسد؛ زیاد سرفه می‌کنید یا کم؟ و اینکه میزان خلط سینه‌تان چقدر است؟ ممکن است از سابقه‌ی سرماخوردگی یا ویروس‌هایی که در چندوقت اخیر گریبانگیرتان بوده یا اینکه مشکل تنفسی دارید یا نه سؤال کند.
بعد از این بررسی بالینی اگر پزشک دچار تردید در تشخیص باشد یا ترجیح بدهد کاملا مطمئن شود و بعد دارو تجویز کند احتمالا پیشنهاد می‌کند از ریه عکسی با اشعه‌ی ایکس بگیرید. اگر دچار التهاب ریه باشید این عکس آن را نشان می‌دهد.
چنانچه پزشک معالج شما حس کند شاید علاوه بر برونشیت، عفونت دیگری هم وجود داشته باشد می‌تواند از آزمایش خون یا کشت میکروبی برای تشخیص بهتر کمک بگیرد.
درمان برونشیت حاد
به غیر از مواردی که فرد مبتلا دچار علائم شدید باشد، معمولا درمان برونشیت به مراقبت‌های خانگی خلاصه می‌شود.
برونشیت در کودکان
همه جزو عواملی هستند که خطر ابتلای کودکان به برونشیت را افزایش می‌دهند.
علائم و درمان
علائم برونشیت حاد در کودکان تقریبا مشابه بزرگسالان است. به همین دلیل درمان‌های تقریبا مشابهی دارند.
یادتان باشد مهمترین مسئله این است که کودک باید مقدار زیادی مایعات شفاف بخورد و خوب استراحت کند. هنگام درد و تب، باید به کودک استامینوفن (Tylenol) بدهید.
حواس‌تان باشد به کودکان زیر شش سال به هیچ عنوان نباید بدون تجویز پزشک دارو بدهید. از دادن داروی سرفه هم به کودک اجتناب کنید چون می‌تواند خطرناک باشد.
دلایل و عواملی که خطر ابتلا به برونشیت را افزایش می‌دهند
درباره‌ی برونشیت حاد دلایلی بالقوه و عواملی وجود دارد که خطر ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد. در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد:
علل عمده‌ی بروز برونشیت حاد، عفونت‌های ویروسی، باکتریایی، عوامل محیطی و شرایط خاص ریه است.
عفونت ویروسی
ویروس‌ها عامل ایجاد 85 تا 95درصد موارد برونشیت حاد در بزرگسالان هستند. اینها همان ویروس‌هایی هستند که سرماخوردگی یا آنفولانزا را ایجاد می کنند و می‌توانند باعث بروز برونشیت حاد شوند.
عفونت باکتریایی
در موارد نادر، برونشیت باکتریایی می‌تواند پس از عفونت ویروسی برونشیت اتفاق بیفتد. این نوع عفونت می‌تواند در اثر باکتری‌هایی مانند سینه‌پهلو یا پنومونی مایکوپلاسما (Mycoplasma pneumoniae)، پنومونی کلامیدیا (Chlamydia pneumoniae) و باکتری بوردیتیلا پرتوسیس (Bordetella pertussis) که موجب سرفه‌های دردناک می‌شود، به وجود بیاید.
عفونت ناشی از استنشاق مواد مضر
تنفس مواد مضر و تحریک‌کننده مانند دود سیگار، گرد و غبار یا گازهای شیمیایی می‌تواند باعث التهاب نای و مجراهای تنفسی شود. در معرض این مواد مضر بودن هم می‌تواند به برونشیت حاد منجر شود.
شرایط خاص ریه
گاهی اوقات ممکن است افراد مبتلا به برونشیت مزمن یا آسم، به برونشیت حاد دچار شوند. در این موارد، به احتمال زیاد برونشیت حاد مسری نیست، زیرا این نوع برونشیت در اثر ویروس یا عفونت ایجاد نمی‌شود و با شرایط خاص ریه‌ی فرد مبتلا مرتبط است.