سلامت

 

عوارض منجر به کم شنوایی انتقالی گوش

هر عاملی که مجرای گوش را مسدود کند باعث کم‌شنوایی انتقالی می‌شود، ممکن است این عامل از بیرون وارد مجرا شود یا در خود مجرا ایجاد شود.

 

 

 

جرم گوش(سرومن)

در صورتی که سرومن به اندازه‌ای زیاد شود که مجرا را مسدود کند؛ کم‌شنوایی انتقالی ایجاد می‌شود. زیاد شدن و تجمع سرومن ممکن است بر اثر استفاده از گوش پاک کن و تلاش برای بیرون آوردن آن باشد چون در این حالت سرومن فشرده شده و به بخش‌های عمیق‌تر هل داده می‌شود. در بعضی موارد استفاده از هدفون‌های داخل گوشی یا سمعک ممکن است باعث تجمع سرومن شود در این موارد معمولا بعد از استحمام احساس کیپی و گرفتی (کم‌شنوایی انتقالی) به فرد دست می‌دهد چون خیس شدن سرومن باعث متورم شدن آن و مسدود شدن کامل مجرا می‌شود.

 

در بعضی از موارد در داخل مجرا درد هم احساس می‌شود. در این موارد باید سرومن توسط  پزشک خارج شود. پس از خارج کردن سرومن شنوایی به حالت طبیعی بر می‌گردد.

 

 

 

رشد خوش خیم استخوان

رشد استخوان در مجرا ممکن است مادرزادی یا بر اثر حمام یا شنا در آب بسیار سرد ایجاد شود. در این موارد اگر میزان استخوان ایجاد شده مجرا را مسدود کند کم‌شنوایی انتقالی ایجاد خواهد شد. برای درمان این عارضه عمل جراحی لازم است که پس از آن شنوایی به حالت طبیعی برمی‌گردد.

 

 

 

اتیت خارجی (عفونت مجرای گوش)

بر اثر عوامل باکتریایی، قارچی و یا آلرژی ممکن است مجرا عفونت کرده و از مجرا ترشح خارج شود. در اثر تجمع ترشحات داخل مجرا کم شنوایی انتقالی ایجاد می‌شود. این عارضه با درد نیز همراه است و اگر به موقع درمان نشود ممکن است بافت غضروفی و استخوانی مجرا را تخریب کند در صورت بروز چنین عارضه‌ای باید به متخصص ENT مراجعه شود. پس از برطرف کردن عفونت و خارج شدن ترشحات، شنوایی به حالت طبیعی بازمی‌گردد.

 

 

 

پارگی پرده

پرده گوش ممکن است بر اثر عوامل مختلفی از جمله ضربه، وارد شدن جسم خارجی، اتیت میانی (عفونت گوش میانی) و… پاره شود. پاره شدن پرده در بیشتر موارد با درد همراه است و ممکن است خون نیز از مجرا خارج شود. در صورتی که پس از ضربه احساس کم شنوایی و وجود سرگیجه و وزوز (سوت کشیدن) به صورت منقطع وجود داشته باشد؛ پارگی پرده بسیار محتمل است.

 

در چنین مواردی باید به پزشک ENT مراجعه شده تا پرده بصورت دقیق مورد بررسی قرار گیرد. اگر پارگی زیاد نباشد پرده خودبخود جوش می‌خورد. البته باید در نظر داشت که در هنگام پارگی پرده به هیچ عنوان نباید مجرا خیس شود، در این موارد باید در هنگام استحمام مجرا را به ‌وسیله‌ی گوشی‌های مخصوص ضد آب مسدود کرد. در مواردی که پارگی زیاد باشد طی عمل جراحی که میرنگوپلاستی نام دارد پرده ترمیم می‌شود. پارگی پرده موجب ناشنوایی نمی‌شود فقط کم‌شنوایی ایجاد می‌کند.

 

 

 

اختلال عملکرد شیپور استاش

شیپور استاش مجرایی است که گوش میانی را به پشت بینی (بالای زبان کوچک) وصل می‌کند. شیپور استاش با باز و بسته شدن، هوا را در دو سوی پرده متعادل می‌کند. در صورتی که بر اثر عفونت مجاری تنفسی یا لوزه‌ها یا هر عامل دیگری شیپور استاش مسدود شود؛ به دنبال این انسداد هوا در داخل گوش میانی محبوس می‌شود.

 

پس از مدتی این هوای محبوس شده توسط سلول‌های این ناحیه جذب شده و خلاء ایجاد می شود. خلاء ایجاد شده سبب ترشح مایعی از سلول‌ها شده که گوش میانی را کاملاً پر می‌کند. در این حالت کم شنوایی انتقالی ایجاد می‌شود. در صورتی که مایع زیاد شود ممکن است پرده را پاره کند در مواردی که عوامل عفونی وارد این مایع شوند گوش میانی عفونت کرده و به اصطلاح اتیت میانی ایجاد می شود در این مورد نیز احتمال پارگی پرده وجود دارد. در صورتی که شیپور مسدود شود فرد احساس گوش درد، پری در گوش و کم شنوایی خواهد کرد. در این موارد باید به پزشک ENT مراجعه شود تا علت مسدود شدن شیپور را تشخیص داده و در صورت نیاز برای گوش میانی لوله تهویه قرار دهد. انجام ارزیابی‌های ادیولوژیک و آزمون‌های شیپور استاش ضروری است.

 

در مواردی که سرماخوردگی وجود داشته باشد احتمال مسدود شدن شیپور استاش بسیار زیاد است، به همین دلیل در این موارد سفر با هواپیما یا ماشین در مسیرهایی که دارای پستی و بلندی‌های زیادی هستند ممکن است منجر به پارگی پرده شود چون در این موارد فشار جو همراه با تغییرات ارتفاع کم و زیاد شده و شیپور به دلیل مسدود بودن توانایی تعدیل فشار در دو سوی پرده را نخواهد داشت و در این حالت به دلیل فشار آمدن به پرده ممکن است پارگی ایجاد شود.

 

 

 

اُتیت میانی

بر اثر اختلال عملکرد شیپور استاش یا ورود عوامل عفونی از طریق شیپور یا بعد از پارگی پرده ممکن است گوش میانی عفونت کند که به آن اُتیت میانی می‌گویند. در مواردی که پرده سالم باشد و اتیت بر اثر اختلال عملکرد شیپور ایجاد شود ممکن است در اثر تجمع عفونت پرده پاره شود. اتیت میانی با درد همراه است اما بعد از پاره شدن پرده درد تا حد زیادی فروکش می‌کند.  در‌صورتی که اتیت میانی درمان نشود ممکن است بافت استخوانی گوش میانی را تخریب کرده و مشکلات جدی و جبران ناپذیری برای فرد دچار عارضه ایجاد کند.  در صورت بروز اتیت میانی باید به متخصص ENT مراجعه شود تا درمان آن شروع شود در مواردی که عفونت زیاد پایداری کند احتمال عمل جراحی و تخلیه‌ی گوش میانی وجود دارد. این عارضه همراه با کم‌شنوایی انتقالی است.

 

 

 

اُتواِسکلُروزیس

اُتواِسکلُروزیس بیماریی است که طی آن استخوانچه‌های موجود در گوش میانی به دلیل رشد ناهناجار استخوان بر روی آنها به همدیگر می‌چسبند و کم‌شنوایی انتقالی ایجاد می‌کند. اگر اتواسکلروزیس پیشرفت زیادی داشته باشد و استخوانچه‌ها را کامل به هم ثابت کند ممکن عمل جراحی برای برطرف کردن ضایعه انجام شود. پس از عمل جراحی شنوایی تا حد زیادی به حالت طبیعی بازمی‌گردد و ممکن است تا مدتی وزوز وجود داشته باشد.