سلامت

امروزه استفاده از هدفون برای گوش دادن به موسیقی و یا انجام مکالمات تلفنی بسیار رایج شده است. در طول روز با چندین نفر مواجه می شوید که هنگام انجام فعالیت هایی مثل پیاده روی، سوار شدن به مترو، مسافرت با اتوبوس و نوشیدن قهوه در یک کافه، به موسیقی گوش می دهند یا در حال مکالمه هستند. اگرچه افراد ممکن است تصور کنند که با استفاده از هدفون مزاحمتی برای افراد اطراف خود ایجاد نمی کنند، اما در صورتی که برای زمان های طولانی و با حجم صدای بالا بخواهند از آن استفاده کنند، ممکن است به سلامتی گوش های خود آسیب برسانند. از مضرات هدفون برای گوش می توان به این اشاره کرد که هدفون قادر به تولید سطح بسیار بالایی از صدا و در فاصله خیلی نزدیک به گوش است و از این رو بسیار خطرناک است.

چه کسانی بیشتر در معرض خطر استفاده زیاد از هدفون هستند؟

داده ها نشان می دهد که افراد زیر 35 سال بیشتر از سایر گروه های سنی دیگر به موسیقی گوش می دهند. سازمان جهانی بهداشت برآورد کرده است که 50 درصد افراد در حالی که هدفون صدای بیش از اندازه بلند دارد، به موسیقی گوش می دهند. این 50 درصد بیشتر افراد نوجوان یا جوانان با سن کمتر را شامل می شود. اما باید توجه کرد که مضرات هدفون برای گوش بسیار قابل توجه است و می تواند به گوش داخلی آسیب رسانده و حتی باعث کاهش شنوایی شود. مطالعه ای در سال 2010 توسط دانشکده پزشکی هاروارد در ایالات متحده نشان داد که افزایش محبوبیت هدفون در افراد زیر 20 سال سبب شده است که تشخیص های پزشکی مبنی بر کم شنوایی این رده سنی به طور قابل توجهی افزایش پیدا کند.

چرا صداهای بلند برای گوش انسان مناسب نیست؟

ساختارگوش به گونه ای است  که انگار برای تشخیص اصوات بسیار سطح پایین و توسعه ی آن طراحی شده است. اگر به حیواناتی که اغلب طعمه سایر جانداران می شوند نگاه کنید، خواهید دید که شنوایی آنها کاملاً استثنایی است و به آنها کمک می کند تا از شکارچیان در امان بمانند. گوش انسان نیزتکامل یافته است اگرچه ممکن است به اندازه خرگوش حساس نباشد. در دنیای طبیعی، به ندرت با صداهای بسیار بلند مواجه می شوید، اما در عوض با صداهای آرام و ظریف روبرو هستید. این بدان معنی است که گوش انسان برای مدیریت سر و صدای زیاد تکامل نیافته است بلکه برای تقویت صداهای آرام ساخته شده است. وقتی صدای بلندی به طور مصنوعی از طریق هدفون وارد گوش می شود، می تواند به گوش ها آسیب بزند تا جایی که در برخی موارد به دلیل صداهای انفجاری و بسیار شدید پارگی پرده ی گوش اتفاق بیفتد.

هدفون چگونه باعث کاهش شنوایی می شود؟

هدفون امواج صوتی تولید می کند که به گوش ما می رسد و پرده گوش را می لرزاند. این لرزش از طریق استخوان های کوچک به گوش داخلی گسترش می یابد و به حلزون گوش می رسد که محفظه ای در گوش داخلی است که با مایع پر شده و از هزاران مو کوچک تشکیل شده است. هنگامی که این ارتعاش به حلزون گوش می رسد، باعث می شود که تارهای مویی حرکت کنند. هرچه صدا بلندتر باشد ، ارتعاشات بیشتر و حرکت موها بیشتر می شود. قرار گرفتن مداوم و طولانی مدت در معرض موسیقی بلند باعث می شود سلول های مو در نهایت حساسیت خود را نسبت به لرزش از دست بدهند. گاهی اوقات موسیقی بلند منجر به خم شدن یا تا شدن سلول ها می شود که منجر به کاهش شنوایی موقتی یا دائمی می شود.

آسیب شنوایی موقت

آسیب شنوایی موقت

در برخی از مواقع ممکن است تارهای مویی آسیب ببینند و حساسیت خود را به طور موقت از دست بدهند، اما با گذشت زمان بهبود بیابند. به همین دلیل است که ممکن است پس از ترک یک مکان پر سر و صدا، در ابتدا شنوایی شما با کمی مشکل روبرو شود، اما پس از مدت خیلی کوتاهی، شنوایی دوباره به حالت عادی برگردد.

آسیب شنوایی دائمی

یکی از علل انواع کم شنوایی ناشی از این است که آسیب وارد شده به تارهای مویی زیاد است و دیگر قابل ترمیم نیستند. در واقع آنها توانایی لرزش با صدا را از دست داده اند. این نوع آسیب شنوایی، دائمی است و متأسفانه، هیچ راهی برای درمان آسیب وارده به گوش داخلی وجود ندارد.

پیامدهای استفاده از هدفون

پیامدهای استفاده از هدفون

علاوه بر تاثیری که استفاده نامناسب از هدفون بر سلول های مویی گوش و ایجاد افت شنوایی دارد ممکن است به حالت های مختلف دیگری نیز سبب آسیب به گوش گردد:

• عفونت گوش
• وزوز گوش
• هایپراکوزیس
• افزایش جرم و ترشحات گوش
• گوش درد
• سرگیجه
• تأثیر بر روی مغز

ایجاد عفونت در گوش

یکی از مضرات هدفون برای گوش ایجاد عفونت در کانال گوش است. هدفون ها به گونه ای ساخته شده اند که کاربر می تواند آنها را در مجرای گوش قرار دهد، که این باعث جلوگیری از عبور هوا شده و می تواند احتمال خطر برای عفونت گوش را بالا ببرد. استفاده منظم و طولانی مدت از هدفون همچنین رشد باکتری ها را افزایش می دهد. این باکتری ها روی هدفون می مانند و با استفاده بیشتر، گوش را آلوده می کند. همچنین، در صورتی که هدفون توسط چندین نفر به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار بگیرد، احتمال انتقال عفونت گوش وجود خواهد داشت که فرد را در معرض عفونت های جدی گوش قرار می دهد. درد، خارش، احساس انسداد و ترشحات شدید از علائم عفونت گوش هستند.

وزوز گوش

وزوز گوش

اگر می خواهید بدانید که وزوز گوش چیست در پاسخ به شما باید بگوییم که همان طور که از نامش مشخص است وزوز گوش شنیدن صداهای زنگ یا سوت در گوش ها است. سلول های آسیب دیده مویی در حلزون گوش ممکن است این صدا را ایجاد کنند.

ایپراکوزیس

بیش از 50? افرادی که از وزوز گوش رنج می برند، مستعد ابتلا به حساسیت زیاد نسبت به اصوات طبیعی محیط نیز هستند. از این بیماری به عنوان هایپراکوزیس یاد می شود.

افزایش جرم و ترشحات گوش

با استفاده طولانی مدت از هدفون، ممکن است جرم و ترشحات، بیش از حد معمول در گوش تولید شوند که این خود سبب می شود که احتمال وزوز گوش، مشکل شنوایی، گوش درد و عفونت های مکرر گوش تسریع گردد.

سرگیجه و تأثیر بر روی مغز

سرگیجه و تأثیر بر روی مغز

در بسیاری از مواقع، افزایش فشار در مجرای گوش به دلیل سر و صدای زیاد می تواند منجر به ایجاد سرگیجه شود. علاوه بر این، امواج الکترومغناطیسی که هدفون ایجاد می کند، در طولانی مدت مشکلاتی برای مغز ایجاد می کند. عفونت گوش نیز می تواند مغز را تحت تأثیر قرار دهد.

چگونه می توان از آسیب های هدفون به گوش جلوگیری کرد؟

پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. کاهش شنوایی در اثر هدفون و دیگر آسیب های آن کاملاً قابل پیشگیری هستند و جلوگیری از آن ها کار چندان دشواری نیست. بالا بردن سطح آگاهی در این زمینه بسیار اهمیت دارد. با آگاهی از عواقب و ایجاد تغییرات معمولی کوچک، می توان گوش را از آسیب جدی ناشی از هدفون نجات داد. اگر همیشه به روش های ایمن برای لذت بردن از موسیقی فکر کنید، ناخودآگاه از انجام اقدامات مضر دور خواهید شد و بدین ترتیب از مضرات هدفون برای گوش در امان خواهید ماند. در ادامه به چندین نکته جهت محافظت بهتر از شنوایی در برابر استفاده از هدفون، اشاره می شود.

میزان صدا را کم کنید.

میزان صدا را کم کنید.

واقعا به همین سادگی است. سر و صدای 80 دسی بل را می توان بیش از 25 ساعت به طور مستقیم و بدون خطر آسیب به شنوایی گوش داد. در گوشی های آیفون، این حجم صدا تقریباً 60? حداکثر حجم صدایی است که گوشی ایجاد می کند. با صدای 60? ، شما هنوز هم می توانید موسیقی خود را به وضوح بشنوید و با استفاده از هدفون های با کیفیت، می توانید همه آهنگ ها را دنبال کنید. کنترل میزان صدا ساده ترین راه برای جلوگیری از هرگونه مشکل کم شنوایی و مضرات هدفون برای گوش است.

تنظیمات گوشی را فیکس کنید.

اکثر گوشی ها دارای تنظیماتی هستند که به شما امکان می دهد حداکثر میزان صدا را تنظیم کنید تا به طور تصادفی از حد ایمن عبور نکنید. برای جستجوی این ویژگی به منوی تنظیمات بروید، اگر نمی توانید آن را پیدا کنید آنلاین جستجو کنید. این یک روش عالی برای والدین است که می توانند نحوه گوش دادن به موسیقی برای کودک خود را مدیریت کنند.

میزان صدا را در محیط های پر سروصدا افزایش ندهید.

میزان صدا را در محیط های پر سروصدا افزایش ندهید.

در برخی از زمان ها ممکن است شرایط محیطی بسیار پرسرو صدا باشد و یا به اصطلاح صداهای پس زمینه زیاد باشد. در این حالت ممکن است فرد وسوسه شود که میزان صدای موسیقی را زیاد کند. این در حالی است که افزایش صدا باعث افزایش سطح دسی بل ورودی به گوش شما شده و خطر آسیب شنوایی را به دنبال دارد. به منظور کاهش صدای پس زمینه، به جای بالا بردن میزان صدا، سعی کنید از هدفون های مناسب تر استفاده کنید.

تعداد دفعاتی که خود را در معرض صدای بلند قرار می دهید، محدود کنید.

اگر دوست دارید با صدای بیشتری به موسیقی گوش دهید، پس اطمینان حاصل کنید که اکثر اوقات این کار را انجام نمی دهید. مدت زمان قرار گرفتن در معرض صدا بسیار مهم است. برای خود محدودیت زمانی تعیین کنید و به آن پایبند باشید. به شما توصیه می شود برای محافظت از شنوایی خود قبل از تمام شدن محدودیت زمانی خود، گوش دادن موسیقی با صدای بلند را متوقف کنید. اگر واقعاً مجبورید یک آهنگ را با صدای کامل بشنوید مراقب باشید که بعد از آن به گوشهایتان فرصت دهید که بهبود پیدا کنند.

از هدفون های مناسب استفاده کنید.

از هدفون های مناسب استفاده کنید.

بهتر است از هدفون هایی که صدا را به روشی غیر مستقیم تر به لاله گوش وارد می کنند، استفاده شود. اما باز هم باید مراقبت های لازم را اعمال کنید.

قانون 60/60 را دنبال کنید.

پیگیری این قانون بسیار آسان است اما واقعاً می تواند هرگونه صدمه به شنوایی شما را محدود کند. این قانون شامل قرار گرفتن در معرض محدود صدا و حجم کمتری از موسیقی است که از طریق هدفون گوش می شود. مطابق با این قانون برای گوش کردن به موسیقی از طریق هدفون فقط از 60 درصد حجم صدا و تنها به مدت 60 دقیقه استفاده کنید. این قانون احتمال آسیب را به شدت کاهش می دهد.

تشخیص افت شنوایی ناشی از هدفون

تشخیص افت شنوایی ناشی از هدفون

همان طور که گفته شد، کم شنوایی از مضرات هدفون برای گوش است اما برای این که متوجه شوید که خودتان یا یکی از افراد نزدیکتان دچار این کم شنوایی شده اید لازم است تا با علائم آن آشنایی داشته باشید. یکی از علائم رایج کاهش شنوایی این است که فرد به طور مرتب از مردم می خواهد آنچه را که قبلاً گفته بودند تکرار کنند تا مواردی را که به خوبی نشنیده است متوجه شود. یکی دیگر از علائم، وزوز گوش است. چنانچه هر کدام از این علائم را تجربه می کنید – یا علائم واضح تری در کاهش شنوایی دارید، بهتر است به یک مرکز تخصصی برای سنجش شنوایی و انجام آزمون های مربوطه مراجعه نمایید.

روش های درمانی برای آسیب های شنوایی ناشی از هدفون

برای موارد افت شنوایی شدید، بهترین روش درمانی سمعک است. سمعک ها آن چه را که از توانایی طبیعی شما برای شنیدن باقی مانده است را تقویت کرده و باعث می شوند طیف شنوایی بسیار گسترده تری داشته باشید. بسیاری از افرادی که در نتیجه استفاده از هدفون دچار کم شنوایی می شوند، می توانند از طریق دستگاه کمک شنوایی، به سطح شنوایی طبیعی برسند. سایر روش های درمانی از جمله صدا درمانی نیز برای موارد خفیف کم شنوایی وجود دارند، اما سمعکها موثرترین راه برای کنترل آسیب شنوایی، جبران مضرات هدفون برای گوش و بازگشت به زندگی عادی به شمار می روند.

 

عفونت های گوش ، تغییرات ناگهانی در فشار هوا مثل اینکه در ارتفاعات آسمان هنگام پرواز باشید یا زیر آب غواصی کنید ، وارد کردن شی خارجی داخل گوش و حتی وزش باد در گوش همگی باعث پارگی پرده گوش می شود .دربرخی موارد نادر صدای بلند به شنوایی آسیب می زند .

گوش دردی که می تواند نشانه پارگی پرده گوش باشد

اولین نشانه پارگی پرده گوش گوش درد است که شدت آن از زیاد و متوسط متغیر است این درد گاهی بالا میرود و گاهی پایین می آید پس هوشیار باشید که با ادامه دار شدن ردد گوشتان حتما به پزشک مراجعه کنید.

ترشحات گوش نشانه پارگی پرده گوش است

اگر پرده گوش سوراخ شده باشد ترشحات سفید، زرد و خونی را می بینید و اغلب ملحفه ی بالشت با ترشحات گوش کثیف میشود ؛ گوش وقتی پاره شود خونریزی هم میکند.

رابطه پارگی پرده گوش با زنگ زدن گوش

این حالت زمانی است که معمولا صدایی را می شنوید که منبع خارجی ندارد وممکن است صدای زنگ، باد ، غرش ، همهمه گری ، صدای هیس ، خش خش باشد که برخی از این صدا ها پایین و آرام است.

کاهش شنوایی از نشانه های اولیه پارگی پرده گوش

اگر پرده گوش پاره شود ممکن بخش یا همه شنوایی آسیب ببیند که به واسطه ان در مکان شلوغ قادر به شنیدن صداها به طور واضح نیستید اما نکته قابل توجه اینجاست که اگر کاهش شنوایی بر اثر پارگی پرده گوش باشد پرده ترمیم میشود و با مراجعه به یک متخصص دیگر نباید نگران این مسئله باشید.

نشانه خارش و پارگی پرده گوش

اگر پرده گوش سوراخ شود احساس خارش می کنید.

سرگیجه و حالت تهوع شایع ترین علامت پارگی پرده گوش

یکی دیگر از حالت های پاره شدن پرده گوش سرگیجه است. گاهی اوقات سرگیجه تبدیل به حالت تهوع می شود که استفراغ را به همراه دارد

تب از دیگر نشانه های پارگی پرده گوش

گاهی اوقات بعد از پارگی پرده گوش دمای بدن به شدت بالا می رود که می تواند یکی از نشانه های عفونت باشد.

گوش انسان از سه قسمت تشکیل شده است :

گوش داخلی، میانی و خارجی

 

1- گوش داخلی :

شامل گیرنده های عصب شنوایی و تعادلی که به مغز می روند.

 

2- گوش میانی :

استخوانچه های موجود در گوش میانی ( رکابی، چکشی و سندانی) وظیفه انتقال صوت از پرده را به گوش داخلی دارند.

 

3- گوش خارجی :

شامل مجرا و لاله گوش است.

مجرا توسط پرده گوش از گوش میانی جدا می شود. اغلب بیماری های طبی گوش انسان مانند مواردی که در این مقاله لیست شده اند، می توانند سلامت شنوایی و تعادلی بدن را تحت تاثیر قرار دهند. در موارد بسیاری، درمان این بیماری ها و سایر علل کم شنوایی، سبب بازگشت شنوایی می شود و گوش به حالت طبیعی خود باز می گردد. برخی از بیماریها اگر به موقع تشخیص و درمان نشوند منجر به اختلالات و مشکلات غیر قابل بازگشت، کم شنوایی و در موارد حادتر ناشنوا شدن می شود. اگر تصور می کنید شما یا اعضای خانوادتان مشکل شنوایی دارید، با مراجعه به پزشک متخصص می توانید از سلامت گوش هایتان اطمینان حاصل نمایید. با توجه به پیچیدگی عملکرد و ساختمان گوش عوامل مختلفی می تواند موجب اختلال در آنها شود.

انواع بیماری های گوش

1. عفونت های گوش

 

عفونت های گوش جز مهمترین عوامل در ایجاد بیماری ها و کاهش شنوایی است و در زیر عفونت ها را در سنین و بیماریهای مختلف بررسی می کنیم.

 

2. عفونت های زمان جنینی

ابتلا مادر به سرخجه در زمان بارداری می تواند موجب آسیب شنوایی و بروز برخی اختلالات در گوش نوزاد شود. عفونت های در بدو تولد و نوزادی مانند آنفولانزا، اوریون، سرخک و ... هم ریسک بالایی دربروز کم شنوایی در نوزاد خواهد داشت. 

 

3. اتیب سروز

مهمترین دلیل کم شنوایی در اطفال التهاب های بدون عفونت در گوش میانی است که با علایم تب و درد همراه است. اوتیت سروز اگر درمان نشود باعث ایجاد عفونت مزمن می شود که سبب پارگی پرده گوش می شود. این عارضه موجب افت شنوایی، فلج عصب صورت، ترشحات عفونی گوش، آبسه مغزی، سرگیجه و مننژیت می شود. درمان این بیماری تجویز دارو و در مواردی جراحی است. در رده سنی یک تا 10 سالگی، عفونت ها در گوش میانی بسیار شایع هستند و درمان آن نیز معمولا ساده است. علایم عفونت گوش بعد از انواع تب ها و سرماخوردگی شروع و شامل درد در گوش، بی اشتهایی و تب می باشد. با درمان به موقع، عارضه ای از عفونت یا مشکلات ثانوی نمی ماند.

 

4. اتواسکلروز

در سنین نوجوانی و جوانی ظاهر می شود. اتواسکلروز بیماری شایعی است که به دلیل چسبندگی در استخوانچه های موجود در گوش میانی به وجود می آید. درمان آن با جراحی است و یا با تایید پزشک سمعک تجویز می شود  

 

5. منیر menieres

از بیماری های گوش شایع و پیشرونده است که در این بیماری فشار گوش داخلی افزایش می یابد. علایم آن شامل کاهش شنوایی، وزوز گوش، سرگیجه و پری گوش است.

 

6. بیماریهای گوش ارثی

مهمترین دلیل در کری و کاهش شنوایی عمیق، بیماری های گوش ارثی هستند. این اختلالات از زمان جنینی و تولد  بروز یافته و در بعضی موارد بعد از 20 سالگی ادامه می یابد. سابقه فامیلی مهمترین نقش را در مشکلات گوش دارد.

 

7. ضربه به گوش ها

از عوامل آسیب رسان به گوش ها انواع ضربه هاست. سوانح رانندگی، ضربه به سر، سقوط از ارتفاع، سیلی  و ..... موجب آسیب با درجه خفیف تا از دست دادن تعادل و شنوایی می شود. بسته به شدت ضربه، صدمات آن به ساختمان گوش متغیر است.

 

8. بیماری خود ایمنی در گوش

بیماری های گوش داخلی (AIED) حالت التهابی در گوش داخلی است. تشخیص سریع بالینی در این بیماری مهم است. زمانی که سیستم ایمنی بدن سلول های گوش داخلی را با ویروس یا باکتری اشتباه می گیرد و به آنها حمله می کند، شاهد این بیماری هستیم.

 

علایم بیماری خود ایمنی گوش

 

احساس پری گوش، کاهش شنوایی و پیشرفت آن، وزوز گوش و سرگیجه است. درمان این بیماری گوش دارویی است. در برخی موارد با صلاحدید پزشک استفاده از سمعک یا کاشت حلزون توصیه می شود.

 

9. پارگی پرده گوش

وجود یک سوراخ یا پارگی در پرده صماخ  که با کاهش شنوایی و درد همراه است. بدن قابلیت ترمیم این پرده را دارد و در بعضی موارد این ترمیم اتفاق می افتد، در برخی موارد نیز جراحی لازم است. افت شنوایی در پارگی پرده صماخ گوش بستگی به نوع و اندازه سوراخ و علت آن دارد.

 

10. کم شنوایی ناشی از مسمومیت های دارویی

این نوع کم شنوایی ها از اهمیت بالایی برخوردارند و سریعا مصرف دارو باید قطع شود. داروهای مضر برای گوش اکثرا از خانواده آمینوگلیکوزیدها از قبیل استرپتومایسین، دی هیدرواسترپتومایسین، کانامایسین، کنین، سالیسیلات است که هر کدام از این داروها تاثیر خاصی بر سیستم گوش دارد.

 

11. وزوز گوش

وزوز گوش ممکن است واقعی یا ذهنی باشد که تشخیص آن با پزشک است. در افرادی که مبتلا به وزوز گوش هستند، صدای زنگ به طور منقطع یا مداوم در گوش ها شنیده می شود. وزوز اغلب علامتی برای بیماری های گوش یا سایر بیماری ها است. برای اطلاعات بیشتر مقاله وزوز گوش را در سایت ما بخوانید.

 

12. پیر گوشی

 

کم شنوایی ناشی از بالا رفتن سن را اصطلاحا پرسبیکوز می نامند. تغییراتی که با پیر شدن در بدن اتفاق می افتد و با کاهش شنوایی در گوش ها بروز می کند. روند این بیماری در ابتدا با کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا و بعد از آن در فرکانسهای متوسط و در نهایت فرکانسهای پایین است.

 

13. کم شنوایی ناشی از نویز

 

قرارگیری مداوم در محیط های شلوغ و صداهای بلند ، قدرت شنوایی را کاهش می دهد. این عارضه بیشتر در افرادی که در کارخانه ها مشغول به کار هستند و در موسیقی دان ها شایع است. امروزه با رونق انواع هدفون ها و هدست ها در میان جوانان و گوش دادن به انواع موسیقی ها با صدای بلند و نامتعارف، شاهد آسیب های جدی و بازگشت ناپذیری هستیم. برای جلوگیری از اینگونه آسیب ها، در محل کار بایستی از تجهیزات کاهنده صدا و محافظ های صوت استفاده شود  و همچنین دوری از محیط های شلوغ و پر صدا و عدم استفاده از هدفون توصیه می شود.

 

درمان بیماری های گوش

درمان کم شنوایی ها و اختلالات در گوش ها به سه دسته تقسیم می شود.

 

1. درمان های طبی گوش

 

2. جراحی گوش

 

3. توان بخشی گوش

 

تشخیص به موقع در تشخیص بیماری های گوش تاثیر بسزایی در جلوگیری از افت شنوایی دارد. علاوه بر تشخیص، درمان و استفاده منظم از داروها نیز بسیار موثر است. برای دستیابی به درمان کامل و نتیجه ای مطلوب با دقت به دستورات پزشک عمل کنید. سستی در مصرف داروها و عدم رعایت این دستورات توسط بیمار، آسیب های جبران ناپذیری را به بار می آورد.

 

 

 

تستهای تشخیص کاهش شنوایی ممکن است شامل موارد زیر باشند:

 

 

 

معاینه بدنی

 

 

پزشک شما در مورد علل احتمالی کاهش شنوایی خود، مانند لاله ی گوش یا التهاب عفونت، به گوش شما نگاه خواهد کرد. پزشک شما همچنین به دنبال مشکلات ساختاری برای مشکلات شنوایی شما خواهد بود. معاینه بدنی برای تشخیص کم شنوایی و راه های درمان ضروری میباشد.

 

 

 

تست های غربالگری عمومی ( تست نجوا )

 

 

پزشک شما ممکن است از تست نجوا استفاده کند و از شما بخواهد یک گوش را در یک زمان بپوشانید تا ببینید که چگونه صداهای متنوعی که در جلسات مختلف صحبت می کنند و نحوه پاسخ دادن به صداهای دیگر را می شنوید. دقت آن می تواند محدود باشد.

 

 

 

تست دیاپازونی

 

 

ابزار فلزی است که در هنگام ضربه زدن به صداها تولید می شود. آزمایش ساده با دیاپازون می تواند کمک کند که پزشک شما کاهش شنوایی را تشخیص دهد. این ارزیابی همچنین می تواند نشان دهد که در گوش شما آسیب رخ داده است یا نه؟

 

 

 

تست شنوایی سنجی برای کم شنوایی و راه های درمان

 

 

در طول این آزمایش های دقیق تر که توسط متخصص شنوایی انجام می شود، شما گوش می دهید و صداها و کلمات را به هر گوش که می رسد را پاسخ میدهید.هر تن در سطوح ضعیف تکرار می شود تا آرام ترین صدا را که می توانید بشنوید پیدا کنید. تست های شنوایی سنجی مختلفی برای تشخیص کم شنوایی و راه های درمان وجود دارد.

 

 

 

 

آنچه شما برای پیدا کردن کاهش شنوایی می توانید انجام دهید

 

 

علائم خود را بنویسید و تا چه مدت آنها را داشته باشید. آیا افت شنوایی در یک گوش یا هر دو؟ از دوستان و خانواده بخواهید که به شما در ایجاد لیست کمک کند. آنها ممکن است متوجه تغییراتی که برای شما آشکار نیستند، اما تغییرات ممکن است برای دانستن متخصص گوش حلق و بینی و همینطور متخصص شنوایی شناس شما  مهم باشد.

 

اطلاعات کلیدی پزشکی را به خصوص در رابطه با هر گونه مشکل گوش بنویسید. شامل هر گونه عفونت مزمن، آسیب به گوش شما یا جراحی قبلی گوش داشته اید. همچنین لیست داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی را که مصرف می کنید.

 

 

 

خلاصه داستان کار خود را، از جمله هر شغلی، حتی کسانی که در گذشته دور، که شما را به سطوح سر و صدا بالا قرار داده است. یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراهی کنید کسی که همراه شما است، می تواند به شما در تمام اطلاعاتی که از طرف پزشک شما داده می شود را به خاطر بسپارد. سوالات را برای متخصص خود بنویسید.

 

 

برای از دست دادن شنوایی، برخی از سؤالاتی که باید مطرح شود عبارتند از:

 

 

بیشترین علت مشکل شنوایی من چیست؟

 

 

 

چه چیز دیگری باعث ایجاد مشکل شنوایی من می شود؟

 

 

 

چه آزمون هایی شنوایی سنجی را توصیه می کنید؟

 

 

 

آیا باید مصرف داروهای فعلی من را متوقف کنم؟

 

 

 

باید یک متخصص گوش و حلق و بینی  را ببینم؟

 

 

 

 

 

ممکن است پزشک شما از شما چند سوال بپرسد از جمله:

 

 

 

چگونه علائم خود را توصیف می کنید؟ آیا درد در گوش خود حس میکنید؟

 

 

 

علائم شما به طور ناگهانی ظاهر می شوند؟

 

 

 

آیا شما گوش هایتان وزوز میکند؟ این مرحله برای کم شنوایی و راه های درمان موثر میباشد.

 

 

 

علائم شما شامل سرگیجه یا مشکلات تعادل است؟

 

 

 

آیا سابقه عفونت گوش، آسیب گوش یا جراحی گوش دارید؟

 

 

 

آیا شما تا به حال شغلتان  با  سر و صدا با صدای بلند، پرواز هواپیما و یا در جنگ نظامی سر و کار داشته اید؟

 

 

 

آیا خانواده تان شکایت کرده اند که صدای تلویزیون یا رادیو را بالا می برید؟

 

 

 

آیا شما در درک گفتار مشکل دارید؟

 

 

 

آیا دچار مشکل در درک گفتار در تلفن هستید؟

 

 

 

آیا اغلب شما نیاز دارید از دیگران صحبت هایشان را تکرار کنند؟ آیا این اتفاق می افتد اغلب در یک محیط پر سر و صدا، مانند یک رستوران شلوغ برای شما می افتد؟

 

 

 

آیا شما می توانید بسته شدن در را بشنوید؟

 

 

 

آیا می توانید وقتی کسی از پشت سرشما صحبت میکند  بشوید؟

 

 

 

اگر کم شنوایی شما بر کیفیت زندگی شما تاثیر گذاشته است؟

 

 

 

آیا مایل هستید یک سمعک را امتحان کنید؟

 

 

 

 

 

انواع الگوی کم شنوایی و راههای درمان آن

 

 

 

 

شنوایی انتقالی یا هدایتی

 

 

 

مشکل در ساختار گوش خارجی یا گوش میانی

 

 

 

عفونت گوش( عفونت گوش  میانی که امکان دارد در اثر  سرماخوردگی اتفاق افتد)

 

 

 

عفونت گوش خارجی( بر اثر ویروس یا عفونت قارچی به وجود می آید)

 

 

 

آلرژی

 

 

 

عملکرد ضعیف شیپور استاش

 

 

 

پارگی پرده گوش

 

 

 

تومورهای خوش خیم

 

 

 

عفونت در کانال گوش

 

 

 

جسم خارجی در گوش

 

 

 

اتواسکلوروزیس(که در اثر استخوانی شدن یکی از مفاصل اسخوانچه های گوش میانی در اثر عفونت های مکرر و یا ارثی به وجود می آید شما میتوانید به صورت کامل در مورد بیماری اتواسکلروزیس در بخش بیماری های نوین سمعک مطالعه کنید)

 

 

 

کلوستوتما

 

 

 کم شنوایی و راه های درمان آن

 

 

 

کم شنوایی و راه های درمان آن بستگی به عوامل متعددی دارد که عبارتند از شدت کم شنوائی، علت اصلی، نوع شنوایی و شیوه زندگی شما.طبق گفته انجمن شنوایی و گفتار آمریکا، افت شنوایی سومین شایع ترین مشکل سلامتی مزمن امروز است. علیرغم اینکه مشکل شنوایی بالقوه ناتوان کننده است، بسیاری از مردم به دنبال عدم درمان کم شنوایی، ترس ،استرس و خجالت میکشند.

 

کاهش شنوایی بدون درمان به تعدادی از مشکلات بهداشتی دیگر،هم روحی و جسمی شامل کاهش شناختی، اضطراب، افسردگی و افزایش خطر سفر مرتبط است. افرادی که در معرض کم شنوایی قرار دارند اغلب پس از گفتگو های روزانه دچار مشکل می شوند و ممکن است شروع به از بین رفتن فعالیت ها و کار هایی  که از آنها لذت می برند می شود.مکانیسم تعامل بین کاهش شنوایی، اختلال شناختی، افسردگی و انزوا در حال بررسی است.

 

تحقیقات اولیه نشان می دهد که درمان کاهش شنوایی می تواند تأثیر مثبت بر عملکرد شناختی، به ویژه حافظه داشته باشد. از دست دادن شنوایی در جامعه پزشکی به خوبی درک می شود و به این معنی است که درمان های کم شنوائی امروزه در دسترس است.

 

 

 

راه های درمان کم شنوایی

 

 

شست و شوی گوش و یا ساکشن

 

 

جراحی برای مشکلات ساختاری گوش خارجی و گوش میانی و انواع بدشکلی ها توصیه میشود که در بیشتر موارد باعث کاهش مشکل شنوایی فرد میشود.

 

 

 

استفاده از سمعک

 

 

یکی از راهکار های بسیار مفید برای افراد با مشکل شنوایی هدایتی یا انتقالی پیشنهاد می شود.درمان افت شنوایی با سمعک هنگامی که مداخله پزشکی راه  کار مناسبی نباشد و حتی در بیشتر موارد بعد از جراحی استفاده از سمعک توصیه میشود. سمعک ها یک گزینه مناسب برای بسیاری از افراد است. سمعک می تواند در انواع رنگ ها، سبک ها و اندازه های مختلف خریداری شود و امتیازات مختلف قیمت را براساس ویژگی هایی که می خواهید یا نیاز دارید ارائه می شود.

 

 

 

داروهای آنتی بیوتیک یا ضد قارچی کم شنوایی و راه های درمان

 

 

داروهای آنتی بیوتیک یا ضد قارچی برای درمان عفونت های مزمن گوش یا مایع متوسط ??مزمن استفاده می شود.

 

 

 

تومورها معمولا نیاز به جراحی دارند.

 

 

کاهش شنوایی حسی عصبی

 

 

کاهش شنوایی حسی عصبی در اثر آسیب به بخش گوش داخلی میباش دهمجین به عنوان مشکل عصبی نیز شناخته میشود و انواع مختلفی دارد که شامل:

 

 

 

قرار گرفتن در محیط های نویزی

 

 

 

ضربه و تروما

 

 

 

افزایش سن

 

 

 

دارو های اوتوتوکسیک

 

 

 

بیماری های ویروسی

 

 

 

سرماخوردگی

 

 

 

وراثتی

 

 

 

بیماری های خود ایمنی

 

 

 

بیماری منیر یا افزایش فشار گوش داخلی(هیدروپس)

 

 

 

اتوسکلروزیس

 

 

 

تومورهای گوش

 

 

 

راه های درمان کاهش شنوایی حسی عصبی

 

 

کاهش شنوایی ناگهانی

 

 

امکان دارد شما از خواب بیدار شوید و صبح شما دچار مشکل شنوایی در یک گوش یا هر دو گوش شده اید. حتما در اورژانسی ترین حالت ممکن به متخصص مراجعه کنید که احتمال مشکل ویروسی میباشد و داروی کورتن یا به صورت خوراکی یا تزریق به شما داده خواهد شد کاهش شنوایی حسی  می تواند از آسیب سر و یا تغییرات ناگهانی فشار هوا (به عنوان مثال، فرود هواپیما) رخ دهد، که می تواند باعث شکستگی یا نشت محفظه مایع گوش داخلی شود که می تواند برای گوش داخلی خیلی مضر باشد. هنگامی که این اتفاق می افتد، در موفقیت های مختلفی بر طبق نظر متخصص گوش و حلق و بینی امکان جراحی اضطراری وجود دارد.

 

 

 

افت شنوایی دو طرفه در بلند مدت

 

 

افت شنوایی دو طرفه در بلند مدت که با دوره های درمان دارویی تحت نظر پزشک متخصص گوش و حلق وبینی و همچنین استفاده همزمان از سمعک در برخی موارد دیده شده است.

 

 

 

بیماری منیر

 

 

در موارد دارای کم شنوایی استفاده از سمعک توصیه میشود و طبق نظر پزشک متخصص درمان دارویی داردعلایمی شامل کم شنوایی، وزوز و سرگیجه های شدید دیده میشود.

 

 

 

کم شنوایی های مربوط به دارو های مختلف کم شنوایی و راه های درمان

 

 

که برحسب نظر پزشک متخصص گوش و حلق وبینی  توصیه میشود این داروها در حد امکان کمتر استفاده شود.

 

 

 

کم شنوایی های غیر قابل برگشت گوش داخلی

 

 

کم شنوایی های غیر قابل برگشت گوش داخلی که ابتدا سمعک توصیه میشود ودر مواردی که سمعک پاسخ نمیدهد بیمار توسط پزشک متخصص گوش و حلق وبینی به کاشت حلزون شنوایی ارجاع میگردد (کاشت حلزون یک دستگاه الکترونیکی کوچک است که برای کمک به افراد مبتلا به کاهش شدید شنوایی  یا کم شنوایی عمیق استفاده می شود. اساسا ایمپلنت مسیرهای طبیعی شنوایی را به طور مستقیم به عصب شنوایی تحریک می کند. کاشت حلزون با  سمعک ها متفاوتند، زیرا صدای آکوستیک را بلندتر نمی کنند، بلکه سیگنال صوتی را به عنوان یک پالس الکتریکی ارائه می دهند.)

 

 

 

از دست دادن شنوایی بسیار شایع است، اما هیچ وقت بهترین درمان برای کاهش شنوایی را پیدا نکنید زیرا امروزه تمامی متخصصان شنوایی و متخصصان گوش و حلق وبینی بهترین راه کار موجود را به شما معرفی خواهند کرد. اگر به شنوایی خود نیاز دارید، منتظر نمانید. ک متخصص شنوایی  در نزدیکی خود پیدا کنید و به توصیه های او عمل کنید.

 

 

 

 

کاهش شنوایی آمیخته

 

 

در این نوع کم شنوایی هم کم شنوایی انتقالی هم کم شنوایی حسی عصبی مشاهده میشود.

 

 

 

درمان کاهش شنوایی آمیخته

 

 

در برخی موارد اول جز انتقالی رفع میشود و  با استفاده از سمعک مشکل شنوایی شما حل میشود و بسته به نوع این بیماری ها هر جز انتقالی و حسی عصبی راه درمان مختلف دارد.و بهترین متخصص گوش و حلق و بینی خود را انتخاب کنیئ و به توصیه متخصص شنوایی خود عمل کنید.

گفته می‌شود تعداد زیادی از کودکان تا 3 سالگی به درجاتی از عفونت گوش مبتلا می‌شوند. میکروب‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌ها می‌توانند در قسمت گوش میانی با فعالیت خود گوش کودک را دچار عفونت کرده و سبب گوش‌ درد شوند.

 

 برخی مواقع عفونت‌ هایی که به مایع پشت پرده گوش سرایت می‌کند، می‌تواند عامل گسترش باکتری شود و به شکل گوش‌ درد علامت بیماری را ظاهر سازد. از جمله عفونت‌ های مسبب این حالت در کودکان، عفونت‌ های حاصل از ای‌کولای و پنوموکوک است. گاهی عفونت‌هایی ظاهرا غیر مرتبط با گوش نیز در قسمتی دیگر از بدن یافت می‌شود که می‌تواند اثراتی بر قسمت میانی گوش بگذارد و مسبب گوش‌ درد در کودکان شود؛ عفونت‌های ناشی از سیستم تنفسی از این دست به شمار می‌ رود. همچنین سرماخوردگی هم ممکن است اثراتی بر احساس گرفتگی، عفونت و گوش‌ درد در این ناحیه داشته باشد.

 

 در نوزادان و شیرخواران متخصصان بر این باورند که اختلالات مادرزادی همچون مشکلاتی که حین شکل‌گیری شیپوری گوش ممکن است، برای جنین رخ دهد، می‌تواند عامل ایجاد دردهای ناشی از آن در قسمت میانی گوش شود؛ البته آنها تاکید دارند که این مورد کمتر رخ می‌دهد، ولی برای اطمینان از علت ایجاد گوش‌ درد معاینه توسط پزشک لازم است تا مشکلات و ناهنجاری‌های شنوایی باعث ایجاد اختلال و مشکل در صحبت کردن کودک در سنین بالاتر نشود.

 

علائم گوش‌ درد

اگرچه برخی کودکان بزرگ‌ تر می‌توانند با همان دایره لغات محدود خود احساس درد در ناحیه گوش خود را به والدین نشان دهند، اما در نوزادان هم تشخیص گوش‌ درد با دقت والدین چندان مشکل نیست. از جمله این علائم، گریه‌های گاه‌ و بیگاه بخصوص در شب است که اگر با نا آرامی مداوم و حرکت دادن دست به سوی گوش همراه شود، می‌توان احتمال داد کودک از مشکلی در این ناحیه رنج می‌برد و برای معاینه بهتر و دقیق‌تر از سوی پزشک اقدام کرد.

 

گوش‌ درد های عفونی علامت‌های واضح‌تر دیگری نیز دارد که مشخص‌ترین آنها تب در کودکان است. این نوع از مشکلات در حالت‌های اولیه با اختلال در خواب و اشتها نیز نمود پیدا می‌کند. کودک ممکن است بارها از خواب بیدار شود و شروع به ناآرامی کند یا برای خواب سرش را به دفعات به این سمت و آن سمت متمایل کند، رغبتی به خوردن شیر نشان ندهد یا اگر بزرگ‌تر است حرکت دادن فک برای جویدن غذا باعث احساس ناراحتی و درد در قسمت گوش وی شود و در نتیجه اشتهایی در خوردن نشان ندهد. هرقدر سن کودک کمتر باشد و مشکل شدیدتر، گریه کردن او به عنوان علامت و نشانه وجود مشکل بیشتر است.

 

در صورتی که عفونت شدید و چرکی باشد نیز احتمال خروج چرک یا ترشحاتی بدبو از گوش وی نیز بیشتر است. البته باید حواستان باشد که برخی عفونت‌ ها حتی علامت تب یا درد را نیز با خود ندارد؛ به عنوان مثال خروج ترشح چرکی و ابتلا به اوتیت سروز یکی از همین موارد است، اما به دلیل وجود چرک و مشکلاتی که پرده گوش را درگیر می‌کند، کم شدن میزان شنوایی کودک و حساسیت یا واکنش نشان دادن او به صداها به عنوان علامت بروز مشکل باید مد نظر قرار گیرد.

 

 در اوتیت احتمال پارگی پرده گوش زیاد است با این حال حتی اگر معالجه‌ای صورت نگیرد، محل پارگی معمولا توسط خود بدن ترمیم می‌شود، ولی بخشی از قدرت شنیدن اصوات کم می‌شود و به همین دلیل حتی در این صورت نیز نباید درمان آن را با تصور ترمیم خودبه‌خود به تاخیر انداخت.

 

 شاید جالب باشد بدانید یکی از علائمی که حین ابتلا به گوش‌ درد بخصوص از نوع چرکی یا عفونی در بسیاری از کودکان مشاهده می‌شود، اختلال در حفظ تعادل است. این مشکل عمومیت ندارد، اما احتمال و اتفاقی بسیار شایع است و نشان از گسترش عفونت دارد.

 

گوش‌ درد در کودکان گاهی خود را با التهاب و قرمزی پوست ناحیه گوش نشان می‌دهند که این مورد هم می‌تواند علامت خوبی برای والدین باشد. بوییدن گوش کودک هرازگاه از سوی والدین برای اطمینان از سلامت وی یا پیگیری معاینه و مراحل درمان گوش‌ درد قبل از وخامت بیماری می‌تواند راهکاری مفید باشد و در صورت خروج مایع از گوش حتی بدون علامت‌های مذکور همچون درد و… معاینه او را به تاخیر نیندازید.

 

 درمان گوش‌ درد

بیماری‌ ها یا مشکلات گوش‌ درد در کودکان که می‌توان آنها را با احساس بوی بد، ناآرامی، گریه، دست بردن به سمت گوش، تغییر وضعیت سر برای خلاصی از درد و… خلاصه علائم ذکر شده متوجهشان شد، ممکن است موقت و در صورت عدم تشخیص بهنگام یا درمان مناسب مزمن شود و شنوایی و در پی آن حتی تکلم کودکتان را به خطر اندازد. بنابراین اگر مواردی احتمالی از درد در ناحیه گوش را در کودکتان مشاهده کردید بهتر است معاینه از سوی پزشک متخصص را پیش گیرید.

 

زمانی که به پزشک دسترسی ندارید، استفاده از شیوه کمپرس گرم می‌تواند اندکی از احساس درد را در کودک کاهش دهد. پارچه‌ای تمیز را چندلا کنید یا از حوله‌ای کوچک استفاده کنید و با کمی گرم کردن (به اندازه تحمل کودک نه تحمل خودتان)، آن را روی گوش کودک بگذارید، اما حتما به خاطر بسپارید که به هیچ وجه روشی قدیمی را که هنوز هم از سر ناآگاهی به زوجین جوان و نگران توصیه می‌شود، پیش نگیرید؛ فوت کردن دود سیگار در گوش نوزاد! دود سیگار نه‌تنها برای بزرگسالان مضر است، بلکه به طور خاص برای کودکان و نوزادان بسیار مشکل‌ آفرین است و اگر گوش‌ درد کودک به دلیل عفونت باشد، پیامدهای خطرناک آن را بیشتر می‌کند.

 

پس از دسترسی به مراکز درمانی، پزشک در این مواقع با دستگاهی مخصوص به نام اتوسکوپ، گوش کودکتان را بررسی می‌کند تا از سلامت او یا وجود عفونت، زخم، سوراخ‌شدگی پرده، اختلال ساختاری و هر علت دیگری که باعث ایجاد مشکل شده، اطمینان حاصل کند.

 

هرچند اغلب پزشکان سعی می‌کنند برای نوزادان از داروهای کمتری استفاده کنند، اما در صورت وجود اختلال در سلامت گوش و تجویز دارو یادتان باشد مراحل درمان و مصرف دارو را با مشاهده بهبودی کودک رها نکنید و موارد تجویزی را تا انتها و تمام شدن داروها پی بگیرید. در میان این داروها ممکن است برای رفع چرک آنتی‌بیوتیک‌هایی چون آموکسی‌ سیلین تجویز شده باشد که در میزان و ساعت مصرف آن نه‌تنها بزرگسالان، بلکه با حساسیت بیشتری در خردسالان نیز باید دقت بیشتری کرد.

 

6 توصیه برای حفظ بهداشت و سلامت گوش کودکان

1ـ نوزادان به دلیل آن‌که سیستم ایمنی بدنشان هنوز به طور کامل فعال و مقاوم نیست، بیشتر در معرض خطر هستند. در زمینه عفونت‌ های گوش این خطرات را می‌توان با جدی گرفتن واکسیناسیون بخصوص در برابر آنفلوآنزا کاهش داد.

 

آنفلوآنزا که نوعی سرماخوردگی هم محسوب می‌شود، علاوه بر ایجاد عفونت و گوش‌ درد می‌تواند مشکلات جدی برای کودکان داشته باشد و بهتر است فرزندتان را پیش از ابتلا در برابر آن واکسینه کنید. زمانی که کسی در محیط بازی یا زندگی یا خانواده دچار سرماخوردگی شده، لازم است کودکتان را برای جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی و عدم بروز عفونت و گوش‌ درد از فرد مبتلا دور نگاه دارید؛ زیرا یکی از عوامل بروز گوش‌ درد در کودکان، سرماخوردگی است.

 

2ـ وقتی خنده‌ها و گریه‌های کودکی گرمابخش محیط خانواده می‌ شود، بسیاری از اطرافیان علاقه نشان می‌دهند او را در آغوش گیرند، ببوسند و… اغلب مواقع لمس اعضای صورت وی بخصوص بینی، گونه و گوش‌ ها امری معمول به شمار می‌رود. نه‌ تنها اقوام بلکه پدر و مادر کودک نیز لازم است همواره پیش از لمس نوزادان، دست خود را بشویند تا از انتشار باکتری‌هایی که خود به آنها مقاوم شده‌اند و انتقال آن به نوزاد پیشگیری کرده باشند.

 

3ـ یکی از اشتباهاتی که نه‌تنها اغلب مادران جوان بلکه برخی مادران باتجربه نیز انجام می‌دهند شیر دادن به نوزاد در حالت خوابیده است. این کار می‌تواند علاوه بر خطراتی که در جریان بلع شیر به وجود می‌آورد و مشکلاتی که برای مراحل گوارش آن خواهد ساخت، موجب ریزش قطرات به درون گوش کودک شود و در حالی که مادر از آن مطلع نیست، سبب ایجاد مشکل و در صورت تکرار چرک و عفونت شود. اگر شما هم جزو این‌گونه افراد هستید همین امروز لازم است طریقه شیر دادن به شیرخوار خود را تغییر دهید.

 

4ـ حفظ مداوم بهداشت و مراقبت از انتشار عواملی که باعث تهدید سلامت کودکان می‌شود نیز از دیگر مواردی است که می‌توان با رعایت آنها علاوه بر تضمین سلامت فرزندتان از مسائلی چون آلودگی محیطی، دود سیگار و ایجاد عفونت در گوش او جلوگیری کرد.

 

 5ـ شنا در استخر، استحمام و گاهی در معرض باران شدید قرار گرفتن کودکان نیز نه همیشه، اما در مواردی ممکن است به دلیل خشک نکردن آب درون گوش منجر به ایجاد محیطی برای رشد میکروب‌ ها یا باکتری‌ها شود. البته نیازی نیست که برای خشک کردن قطرات احتمالی آب وارد شده به بخشی از گوش خیلی شدت و حدت نشان دهید؛ زیرا مکانیسم گوش انسان به گونه‌ای است که در برابر ورود بسیاری از مواد همچون آب واکنش مناسبی نشان می‌دهد و چربی خاصی که در این محیط وجود دارد، به طور معمول باعث پیشگیری از ورود قطراتی چون آب به عمق گوش می‌شود. بهتر است در این مواقع از ژلاتین‌ها یا موم‌ های بهداشتی مخصوصی استفاده کرد که در داروخانه‌ ها موجود است. به‌کارگیری این موم‌ ها بخصوص در مواقعی مفید است که گوش کودکتان از پیش دچار التهاب عفونی شده و استحمام سبب التهاب بیشتر و ابراز درد بیشتر در کودک می‌شود.

 

 6ـ هرگز از وسایلی چون گوش‌ پاک‌ کن برای تمیز کردن گوش کودکتان استفاده نکنید. این وسایل علاوه بر آن‌که اغلب از پنبه در آنها استفاده شده می‌توانند پرزهای پنبه را در حین تمیز کردن و نظافت گوش در مجرا باقی بگذارند و به جای نظافت آن خود تبدیل به عاملی برای ایجاد عفونت یا گوش‌ درد شوند؛ صرفنظر از این‌که احتمال آسیب رساندن به پرده گوش کودکان هم در این موارد وجود دارد. کار بهتر این است که نوک انگشتتان را با تکه‌ای پارچه بهداشتی بدون پرز و کوچک بپوشانید و با آن تنها بخش جلویی گوش را تمیز یا خشک کنید و از دستکاری به عمق آن خودداری کنید.